Toon items op tag: rechtszaak

Utrecht, 18 juli 2011

Op 15 juli deed de bestuursrechter te Utrecht uitspraak in de tijdelijke voorziening zaak van Koopmans vs de burgemeester van Utrecht.

Inzet was dat Koopmans wegens zijn principiële bezwaren geen vingerafdrukken kan afstaan voor het verkrijgen van een ID-bewijs en dacht te kunnen vertrouwen op de toezeggingen van de minister van Binnenlandse Zaken op 26 en 27 april j.l. dat er wegens het technisch falen van de vingerafdruktechnologie ‘voor nu’ gestopt zou worden met de opslag van vingerafdrukken in de decentrale databases.

Vandaag werd bekend dat de bestuursrechtbank zijn verzoek, zelfs dat om hem desnoods een tijdelijke ID-bewijs voor de duur van één jaar te verstrekken, heeft afgewezen.

Eiser komt daarmee in een onleefbare situatie terecht. Zijn bankrekening dreigt te worden geblokkeerd omdat hij zich niet bij de bank met een geldig identiteitsbewijs kan identificeren. Zijn hele familie wordt ook gedupeerd omdat men een lopende erfeniszaak niet kan afwikkelen. Op straat loopt hij, ook als hij bijvoorbeeld getuige zou zijn van een ongeluk, het risico om beboet en/of gearresteerd te worden op grond van de Wet op de Uitgebreide ID-plicht. En zelfs het risico dat zijn vingerafdrukken door de politie worden afgenomen om rechtstreeks op te slaan in een zogenaamd preventief Strafketendossier. Vrij reizen door Europa is voor hem ook niet mogelijk.

Donderdag 4 augustus 2011 om 9.30 uur dient bij de bestuursrechter te Amsterdam de volgende rechtszaak tegen de Paspoortwet  

Inzet: Eiser Dhr. Jongenelen tekent beroep aan tegen het besluit van de burgemeester om hem geen ID-kaart te verstrekken zolang hij daarvoor zijn vingerafdrukken niet afgeeft/ laat opslaan.

Bezwaren: Jongenelen maakt bezwaar tegen de opslag van zijn biometrische gegevens - in casu van zowel zijn gezichtsscan als vingerafdrukken- voor enig ander doel dan voor het verwerken van deze gegevens in het identiteitsdocument zelf.

De Hoge Raad der Nederlanden heeft vandaag uitspraak gedaan dat een gemeente geen leges mag heffen voor het verstrekken van een identiteitskaart. Mooie uitspraak voor de volhardende burger die sinds 2004 hierover in de clinch lag met de overheid. Maar uitglijder van de Hoge Raad in uitleg Wet op de  Uitgebreide ID-plicht.

Iedere burger verdacht en schatplichtig aan de overheid om met biometrische gegevens en geld te betalen om voortdurend te kunnen bewijzen dat men zich niet voor een ander uitgeeft.

- juridische procedure tegen onrechtmatige Paspoortwet leidt niet tot effectieve oplossing, maar slaat burger murw -

Commentaar voorzitter van Vrijbit op vonnis d.d. 29-8-2011 RECHTBANK AMSTERDAM,Sector bestuursrecht,zaaknummers: AWB 10/4445 WET (mr. H.J. Tijselink, mrs. J.H.M. van de Ven en H.J.M. Baldinger).Eiser Dhr. P.Deutekom vs.verweerder de burgemeester van Amsterdam, gemachtigde Mr.C.M.Bitter.

Samenvatting: Verweerder heeft de aanvraag van eiser om afgifte van een reisdocument op grond van art. 4:5 van de Algemene wet bestuursrecht buiten behandeling gesteld, omdat eiser zijn vingerafdrukken niet af heeft willen staan.

Op 7 december zou de rechtbank te Amsterdam het vonnis bekend maken in de beroepszaak van  Dhr..Jongenelen vs de burgemeester van Amsterdam. Jongenelen tekende beroep aan tegen de beslissing van de burgemeester om hem geen ID-kaart te verstrekken omdat hij daarvoor geen vingerafdrukken afstaat.Vandaag kwam het bericht binnen dat ook deze rechtsgang opnieuw wordt vertraagd.

P.Deutekom vroeg op 18 maart 2010 een paspoort aan bij de afdeling Burgerzaken van de gemeente Amsterdam. Omdat hij weigerde zijn vingerafdrukken af te staan werd de aanvraag niet in behandeling genomen.

Deutekom maakte bezwaar tegen de verplichte afname van vingerafdrukken en opname van zijn biometrische gegevens omdat hij de registratie van deze gegevens en het gebruik wat de overheid daarmee voor ogen heeft, als een zeer vergaande en gevaarlijke inbreuk beschouwd op de persoonlijke levenssfeer van alle Nederlanders.

Laatste nieuws: Raad van State laat 28-9-2012 weten dat alle rechtszaken in Hoger Beroep voor onbepaalde tijd zijn stilgelegd en pas weer hervat zullen worden als het EU Hof van Justitie uitspraak heeft gedaan over de betwistte rechtmatigheid van de EU verordening die aan de Paspoortwet ten grondslag ligt.

Op 26 april 2010 vroeg Dhr. Jongenelen een ID-kaart aan bij de gemeente Amsterdam. De aanvraag werd niet in behandeling genomen omdat hij geen vingerafdrukken liet AFNEMEN. 

Omdat Jongenelen niet over een paspoort of ID-bewijs kan beschikken wordt hij ernstig gedupeerd in zijn persoonlijk leven en als ondernemer. De gevolgen daarvan zijn inmiddels zo verstrekkend dat zijn buitensport bedrijf Fa.Tatteljee met stopzetting bedreigt wordt, indien hij als eigenaar niet binnen 3 maanden over een vingerafdrukvrij identiteitsbewijs kan beschikken om nieuwe bedrijfsruimte te huren, zaken met de bank te doen en op zakenreis in Europa kan.

Jongenelen weigert desalniettemin pertinent om ter verkrijging van een geldig identiteitsbewijs zijn vingerafdrukken af te geven aan de Staat.Dit omdat hij principieel bezwaar heeft om zijn biometrische gegevens (vingerafdrukken en gezichtsscan) te moeten afstaan, om een geldig identiteitsbewijs te kunnen krijgen. Principieel bezwaar heeft tegen de bouw van een infrastructuur waar biometrische identiteitscontrole en uitgebreide identificatieplichten in zijn ogen automatisch zullen leiden tot een totalitair Staatsbestel. En het bovendien onacceptabel acht dat hij in gevaar zou worden gebracht door de onvermijdelijke veiligheidsrisico’s die gepaard gaan met het opslaan en verwerken van biometrische data van hem persoonlijk en van de bevolking als geheel. 

Sinds april 2011 geeft de overheid, bij monde van de voor de Paspoortwet verantwoordelijke ministers, onomwonden toe dat met de afname van vingerafdrukken geen enkel doel gediend is. De data zijn eenvoudigweg niet te gebruiken voor identificatiedoeleinden omdat ze met een foutmarge van 20 á 25% bij verificatie niet blijken te matchen met die van de betreffende persoon.

Op grond hiervan heeft de regering in april 2011 besloten om te stoppen met de opslag van vingerafdrukken voor het verkrijgen van een Nederlandse Identiteitskaart. In de praktijk echter worden meer dan een jaar na dit besluit, nog steeds vingerafdrukken opgeëist, en weigert de overheid halsstarrig om Jongenelen een ID-kaart te verstrekken. Zelfs de aanvraag voor een tijdelijke 1jarige identiteitskaart waarvoor geen vingerafdrukken verplicht zijn (bij een tijdelijke belemmering) weigert de burgemeester in behandeling te nemen. 

Jongenelen laat het er niet bij zitten en probeert via de rechter gedaan te krijgen dat hij in het gelijk wordt gesteld en de burgemeester alsnog een identiteitskaart moet afgeven zonder dat hij daarvoor verplicht wordt om zijn vingerafdrukken te laten afnemen. De taaie juridische procedure van bezwaar tegen het besluit van de burgemeester en vervolgens beroep instellen bij de rechtbank tegen diens finale beslissing is na ruim 2 jaar, van nodeloze vertraging en frustrering van de rechtsgang, inmiddels doorlopen. Na 2 zittingen van de rechtbank te Amsterdam wees de rechtbank alsnog zijn beroep af.

Dat betekent dat Jongenelen op 2 juli 2012 Hoger beroep heeft aangetekend bij de Raad van State. Met het verzoek aan dit hoogste nationale rechtscollege (inzake het bestuursrecht) om een zodanig oordeel te vellen dat hij gewoon een identiteitskaart moet kunnen krijgen zonder dat zijn fundamentele recht op bescherming van de privésfeer en lichamelijke integriteit daarvoor wordt aantast.

Een identiteitskaart nota bene waarvan de overheid zelf verplicht stelt dat iedere burger vanaf 14 jaar over zo’n document moet kunnen beschikken. 

Lees verder voor nadere toelichting, chronologische verslag vanaf 2012, processtukken, contactmogelijkheden en oproep tot steun

Nieuws: De rechtszaak die op 31 augustus 2012 zou plaatsvinden werd twee dagen tevoren door de rechtbank Utrecht afgelast. lees Persbericht

Zaak W. Koopmans

Koopmans maakt bezwaar tegen de beslissing van de burgemeester van Utrecht om hem nog steeds geen identiteitskaart te verstrekken zonder dat hij daarvoor zijn vingerafdrukken moet afgeven.

Hij gaat ervanuit dat de overheid in rede geen vingerafdrukken meer van hem kan verlangen. Nu duidelijk is dat 20% tot 25% mismatch geeft bij verificatie en een nog groter percentage bij identificatie gebruik.

Op grond van de uitlatingen van de de minister van Binnenlandse Zaken 'voor NU te stoppen met de opslag van vingerafdrukken in de decentrale databanken', dat ' het onverantwoord is' en 'onrechtvaardig' om door te gaan met de vingerafdruktechnologie beroept hij zich op de gewijzigde omstandigheid inzake de paspoortwetgeving sinds 26-4-2011.

Omdat hij dringend een identiteitsbewijs nodig heeft kan niet van hem verwacht worden dat hij geduld oefent totdat de identiteitskaart structureel via wetgeving vingerafdrukvrij wordt. Hangende de bezwaarprocedure tegen het besluit van de burgemeester vraagt hij de rechtbank om hem, desnoods vast voor de duur van één jaar  een identiteitsbewijs te laten verstrekken. Daarbij beroept hij zich op het vertrouwensbeginsel en geeft aan dat hij eventueel gebruik wil maken van de mogelijkheid van een tijdelijke belemmering tot afgeven van vingerafdrukken, zoals deze is vastgelegd in de Paspoortwet |Uitvoeringsregeling PUN art. 28A

Voortgang juridische procedure:

Op 1 juli 2011 diende bij de Rechtbank te Utrecht, sector Bestuursrecht een aanvraag voor een tijdelijke voorziening ( zaaknummer: 11028AB(AB)

Op 15 juli 2011 besloot de bestuursrechter tot Afwijzing van de  tijdelijke voorziening

De rechter ging in haar motivatie voorbij ging aan de principiële bezwaren van eiser tot AFGIFTE van zijn vingerafdrukken EN OPSLAG van vingerafdrukken ( en een digitale gezichtsscan) in de reisdocumentendatabase. De afweging om geen tijdelijke voorziening te verstrekken berustte op de motivatie dat de opslag in de gemeentelijke database slechts van zo korte duur zou zijn, dat eisers bezwaren tegen opslag in de gemeentelijke niet van belang zouden zijn. Daarbij werd in de motivatie deze beslissing uitdrukkelijk gebaseerd op de informatie van verweerder dat de gegevens niet ter beschikking zouden staan voor gebruik door veiligheids-en inlichtingendiensten omdat die toestemming niet via de paspoortwet zelf geregeld zou zijn. ( sic. een onbegrijpelijke beoordelingsfout van de rechtbank waar men zondermeer op de hoogte dient te zijn van de bevoegdheden die AIVD en MIVD op grond van de (eigen) Wet IVD(2002) hebben. Ook de bezwaren tegen de mogelijkheid van bevragen van data, gedurende de periode van opslag, voor identiteitsvaststelling van verdachten door politie- en justitie werd terzijde geschoven als niet relevant ( omdat dit bij een nadere invulling van de Paspoortwet nog stringenter geregeld zou worden!) Bezwaar tegen de risico's van gebruik van de data door en via de fabrikant, werden eveneens niet gehonoreerd als van belang zijnde.

Kennisgeving en eerste annotatie op de uitspraak: persbericht Vrijbit d.d.18 juli 2011

De bodemprocedure tegen het niet verstrekken van een ID-kaart dient 31 augustus 2012 13:30 uur bij de beroepsrechtbank te Utrecht

Op 13 september 2011 stelde Koopmans, na afloop van de uitgebreide bezwaarprocedure,  beroep in tegen het definitieve besluit van de burgemeester van Utrecht om hem geen ID-kaart te verstrekken, zolang hij geen vingerafdrukken afgeeft.

Beroepschrift lees...

Koopmans wordt met raad en daad  bijgestaan door Burgerrechtenvereniging Vrijbit en door Mr. A.P. v Stralen- Pieters advocaten te Utrecht

Contact met eiser loopt via zijn advocaat of via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Kosten van de procedure voor eigen bijdrage

Leges tijdelijke voorziening  en bodemprocedure 2x € 152,00. Eigen bijdragen aan advocatenkosten voor de hoorzitting, tijdelijke voorzieningzaak en bodemprocedure belopen  €75,00 €101,00 + €50,50 samen €226,50. Ontdanks rechtsbijstand bedroegen daarmee de kosten voor eigen bijdrage d.d. 5-12-2011 €530,00.

Iedere financiële bijdrage in de kosten is meer dan welkom. Overmaken kan op triodos no 786.722.479 tnv Burgerrechtenvereniging Vrijbit te Utrecht o.v.v. 'paspoortzaken' of 'zaak Koopmans'

De zaak Schwarz betreft de Duitse rechtszaak tegen de verplichting tot afgeven en opslaan van vingerafdrukken in paspoorten. Eiser in deze zaak is advocaat Schwarz die weigert om zijn vingerafdrukken af te geven voor het verkrijgen van een paspoort omdat hij dit een onacceptabele inbreuk acht op zijn fundamentele recht op bescherming van zijn priveleven zoals vastgelegd in het EU Verdrag voor de Rechten van de Mens en grondbeginselen van de EU.

Hij eiste van de rechtbank Gelsenkirche dat de gemeente Bochum hem niet langer zou mogen weigeren om een paspoort zonder vingerafdrukken uit te reiken omdat de EU Verordening waarop deze eis gebaseerd is zijns inziens als onrechtmatig dient te worden bestempeld ( zowel op inhoudelijke gronden als vanwege de procedureel onjuiste wijze waarop bij de besluitvorming het EU parlement gepasseerd is bij de omzetting van de facultatieve vingerafdrukregistratie naar de verplichting daartoe.

De zaak is van rechtstreeks belang is voor Nederlandse burgers die weigeren hun biometrische gegevens af te geven voor het verkrijgen van een paspoort of ID-kaart. Aangezien deze Verordening eveneens ten grondslag ligt aan de ‘vingerafdrukeis van de Nederlandse documenten. 

Het betreft de betwistte rechtsgeldigheid van de Europese Verordening (EG Nr. 2252/2004 VAN DE RAAD – 13-12- 2004 & aanpassing ervan (EG nr. 444/2009 van het Europees Parlement en de Raad 2009). De uitspraak heeft voor Nederland niet alleen gevolgen voor de vingerafdrukverplichting en opslag van biometrische gegevens in de RFID-chip van de paspoorten maar ook voor de NL-ID-kaart waarvoor in Duitsland geen vingerafdrukken worden opgeëist.

Op 17 oktober 2013 maakte het EU Hof van Justitie in Luxemburg bekend dat het de EU Verordening inhoudelijk rechtsgeldig had bevonden omdat de inbreuk die de opslag van vingerafdrukken voor verwerking in de chip van paspoorten van EU burgers voldoet aan de eisen van doelbinding, proportionaliteit subsidiariteit. Ook werd de manier waarop het EU Parlement tegen de regels in was gepasseerd bij de wijziging van facultatieve vingerafdrukopname naar en verplichting daartoe, niet als zodanige zwaarwegende procedurele fout gezien dat dit de rechtsgeldigheid van de Verordening zou aantasten, om reden dat het parlement in een later stadium hierover haar instemming had kunnen weigeren.

Met deze uitspraak is een (voorlopig) eind gekomen aan de slepende zak van Michael Schwarz. De Duitse pers oordeelde hard over dit oordeel in de bewoordingen:
Zo beargumenteerde Zeit Online dat de uitspraak verwonderlijk is omdat de paspoorten zonder vingerafdrukken als zodanig betrouwbaar te boek staan dat er in Duitsland geen enkel geval bekend is waarin de complete paspoort is vervalst, terwijl de Chaos Computer Club al meermalen aantoonde dat juist de vingerafdrukken kenmerken zijn die eenvoudig vervalst kunnen worden. Ook stelt men dat aangezien illegalen niet met vervalste paspoorten de Eu binnenreizen het nergens op slaat dat de bestrijding van illegale migratie met de vingerafdrukopname van EU burgers zou worden bestreden. Men concludeert daarop dat de bescherming van de buitengrenzen van de EU kennelijk als belangrijker worden beschouwd dat de burgerrechten van de EU burgers zelf 'terwijl het NB niet om hen gaat'.
De Suddeutsche vermeld dat het HvJ te kort schiet omdat het zich niet druk maakt over de mogelijkheid dat naties naast de opslag van de vingerafdrukken in de chip van de documenten deze ook kunnen gaan opslaan in databanken. Men acht de stelling dat het dan niet om de EU verplichting gaat en een kwestie van nationale bevoegdheden betreft, een te kortzichtige opstelling van het Hof wat dient te waken over de Europese Grondrechten. Waarmee zo besluit de publicatie eens te meer bewezen is dat het Hof in Luxemburg meer gelegen is aan het efficiënt doen verlopen van de uitvoering van Europese wetgeving dan aan het daadwerkelijk toetsen van EU wetgeving aan fundamentele grondrechten. Grondrechten worden alleen maar als lastig ervaren zo besluit men wrang.
Deutsche Wirtschafts Nachrichten laat weten dat Schwarz, na jaren procederen (sinds 2007) nu met deze uitspraak zijn zaak verloren heeft en dat hij er vanuit gaat dat de vingerafdrukken van alle EU burgers wel degelijk ergens anders, dan alleen in de documenten zelf, zullen worden opgeslagen. Schwarz laat weten dat hij het niet eens is met het oordeel van het Hof. Enerzijds omdat hij het oordeel niet serieus kan nemen dat vingerafdrukken de EU bescherming zou bieden tegen illegale immigratie, aangezien migranten die illegaal de EU proberen binnen te komen, zoals de vluchtelingen op Lamperdusa, daar geen valse EU paspoorten voor gebruiken.
Maar ook omdat hij geen enkel geloof hecht aan de stelling dat de vingerafdrukken afdoende beveiligd zouden zijn, omdat ze ekel in de paspoortchip zouden worden verwerkt. Zijns inziens is er domweg geen enkele garantie is dat zodra derde landen- als bijvoorbeeld Koeweit, voor de paspoortcontrole toegang krijgen tot de vingerafdrukken ze deze niet zullen gaan opslaan. En ook van een toekomstige opslag van vingerafdrukken in databanken in Duitsland zelf, acht hij het slechts een kwestie van tijd voor men daartoe zal overgaan.
Hij oordeelt dat van de overeenkomst ter bescherming van persoonsgegevens uit 1981, slechts dode letters op papier over zijn, en kenmerkt de uitspraak als een markering van het officiële einde in de EU van wetgeving ter bescherming van persoonsgegevens.

Hoe zijn het nu met de zaak verder zal gaan, weet Schwarz nog niet precies. Voorlopig wordt de juridische procedure nu weer teruggespeeld naar de nationale rechtbank en zal hij nagaan of hij daarna een beroep kan doen op de Constitutionele rechtbank in Duitsland of op het EU Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.
In elk geval is hij niet van plan om vingerafdrukken af te staan en zich daarmee 'uit te leveren aan het EU grensregiem'. Als er na alle juridische wegen echt geen andere mogelijkheid overblijft dan een paspoort te krijgen in ruil voor zijn vingerafdrukken, dan ziet hij af van het kunnen beschikken over zo'n reisdocument wat nodig is om buiten de EU te reizen.