Toon items op tag: vingerafdrukken

Na jaren niet over een geldig ID-bewijs te hebben kunnen beschikken, omdat zij weigerde daarvoor haar vingerafdrukken af te geven, kon de 99 jarige mevr. J.C.W-V vanaf 20 januari 2014 eindelijk een nieuw identiteitsbewijs aanvragen. Zodat zij een week later weer over een geldige ID-kaart zou kunnen beschikken en niet langer wordt uitgesloten van gewone deelname aan de maatschappij. Op de valreep kon zij, nog nèt voor haar honderdste verjaardag, het 5 jaar geldige document krijgen, wat zij al in 2010 tevergeefs had proberen aan te vragen. Vanaf 9 maart 2014 zou zij namelijk - net als ieder ander - gedwongen zijn om een (duurder) paspoort of ID-bewijs aan te vragen waarvan de geldigheidsduur 10 jaar bedraagt.

Hoewel er een mogelijkheid bestaat voor mensen die slecht ter been zijn om de aanvraag middels een huisbezoek te regelen, werd ondanks herhaaldelijke verzoeken daartoe door de gemeente niet gereageerd. Dus zag mevrouw zich gedwongen om alsnog zelf iemand van buiten de stad te charteren om haar met de rolstoel naar het stadsdeelkantoor te brengen, aangezien zij dringend om het ID-bewijs verlegen zat. 

Bijgaande foto laat zien dat in een omtrek van 7 km, een fotocabine met een opstapje en een wankel krukje, de enige mogelijkheid bleek te zijn om pasfoto’s laten maken. Een telefoontje naar het stadsdeelkantoor met de vraag waar er ergens in de buurt pasfoto’s gemaakt konden worden leverde geen bruikbare informatie op. Degene die, wegens gehoorproblemen, namens mevrouw hierover belde, kreeg te horen :‘ Nee dat weten wij niet hoor, dat is haar eigen verantwoordelijkheid’.

Uiteindelijk lukte het toch om de foto’s te laten maken en kwam mevrouw, gewapend met 10 pasfoto’s die zij minimaal had moeten laten maken, op het stadsdeelkantoor. Toen zij haar volgnummer in handen kreeg leek erop dat het geduvel over het ID-bewijs binnenkort echt afgelopen zou zijn.

Ironisch genoeg diende mevrouw zich voor de aanvraag eerst te identificeren met haar verlopen identiteitsbewijs. Dezelfde kaart die al jaren, zowel door de bank als in het ziekenhuis, niet meer als legitimatiebewijs werd geaccepteerd.

Met behulp van een ‘tolk’ die vragen van de gemeenteambtenaar, die voor mevrouw buiten gehoorsafstand zat, doorgaf vertelde ze blij te zijn dat ze op deze heugelijke dag opnieuw haar aanvraag kwam doen, omdat de Paspoortwet eindelijk veranderd was.

Het is mijn ervaring dat als dingen niet goed gaan, veel mensen het er dan bij laten zitten. Maar dat als je niet maar alles over je kant laat gaan, je dingen vaak wel kunt veranderen!.

Ik heb twee wereldoorlogen meegemaakt. Ze moeten mij niet om mijn vingerafdrukken vragen. Ik verdom dat om het op zijn Hollands te zeggen. Vingerafdrukken afgeven is iets voor misdadigers.

 

Ik ben heel erg boos geweest op de burgemeester toen ik vanwege het verlopen ID-bewijs één keer in mijn leven niet heb mogen stémmen

Niet iedereen kan op deze leeftijd nog een handtekening zetten. En ook mevrouw moest met aanwijzingen als ‘beetje meer naast links… iets hoger… nee te ver… iets terug, enz. geholpen worden om haar naam te schrijven binnen de lijnen die zij niet meer kan zien.

Kassa: € 41,90 ( pasfoto’s 10,00) voor een document waarvan de overheid mensen verplicht dat ze hierover moeten kunnen beschikken. Een document wat overigens wel Staatseigendom blijft.

Het verlopen ID-bewijs werd gelijk bij de aanvraag door het ponsen van gaten onbruikbaar gemaakt. Een procedure die betekent dat burgers zich standaard na het aanvragen van een nieuw identiteitsbewijs minstens 5 werkdagen zonder een geldig identiteitsdocument moeten zien te behelpen. Formeel is men die tijd dus ook strafbaar op grond van de Wet op de Uitgebreide ID-plicht (WU-ID) ook in geval men een aanvraag voor een nieuwe identiteitsbewijs doet als het oude nog niet verlopen is.

Na een week kon het nieuwe ID-bewijs, op vertoon van het aanvraagformulier worden afgehaald.

Tot verbazing van mevrouw bleek ze toen een ID-bewijs te krijgen op haar meisjesnaam, in plaats van met de naam die zij al 64 jaar draagt. Bij hoog en bij laag hield de gemeente vol dat dit niet anders kan, omdat vrouwen wel het recht hebben om de naam van hun echtgenoot te voeren, maar die niet op officiële documenten mag worden vermeld.

Eind van het liedje is dat mevrouw dus na zich jaren verzet te hebben tegen de afgifte van haar vingerafdrukken, nu eindelijk weer een identificatiebewijs heeft wat niet verlopen is. Maar wel een met een, in haar ogen, verkeerde naam erop!

Ze zag het al helemaal voor zich dat ze zich nu, na afloop van jaren gedoe vanwege de verlopen ID-kaart, zich voortaan moet gaan legitimeren met een ID-kaart waarvan de naam niet overeenkomt met hoe zij zichzelf al sinds 1948 noemt

Op woensdag 27 april 2011 zullen leden van de vereniging Vrijbit de petitie aanbieden aan de leden van de Tweede Kamer commissie voor Binnenlandse Zaken.

Tijdstip: 12:15 uur

Lokatie: Den Haag, voor de ingang van het gebouw van de Tweede Kamer, Plein 2

Met het aanbieden van de petitie willen we de leden van de Tweede Kamer duidelijk maken dat duizenden Nederlanders via het tekenen van de petitie ‘geen foto’s en vingerafdrukken van onschuldige burgers in politieregisters’ hebben laten weten dat zij de vingerafdruk-registratie onacceptabel vinden en de Paspoortwet-2009 als onrechtmatige overheidsdaad beschouwen.

Morgen 15 mei van 16-19 uur vind het, uitgestelde, debat plaats met de minister van BZK en Tweede Kamerleden over de Paspoortwetperikelen.

Het overleg staat geagendeerd als debat van de commissie BZK over de afschaffing van de kinderbijschrijvingen op paspoorten en ID-kaarten van ouders cq voogd. Maar ook zijn onderwerp van debat: de Spoedwetgeving om de geldigheidsduur van reisdocumenten te verlengen en de reactie op het besluitvorming biometrie op reisdocumenten.

Graag vragen we uw aandacht voor het volgende:

1- Tijdens de behandeling van het hoger beroep bij de Raad van State van drie 'vingerafdruk- weigeraars', moest de ambtenaar van BinZk toegeven dat de persoonsgegevens van en naar fabrikant Morpho en de gemeentes worden verzonden over de gewone digitale snelweg van KPN langs welke weg alle elektronische verkeer plaats vind tussen de gemeentes en rijksoverheid met alle burgers, organisaties en bedrijven waar via telecommunicatie contact mee wordt onderhouden.

Vrijbit publiceerde naar aanleiding hiervan een artikel over het GemNet/KPN netwerk wat , na verkoop van de aandelen door de overheid, voor 100% in particuliere handen is gekomen het artikel: 'Beheer tele transport van persoonsgegevens voor paspoort en ID- kaart is onveilig en in commerciële handen'. Een en ander werd aangevuld met actuele informatie over de verkoop van KPN aandelen en recente cijfers over het aantal databases waarin de gegevens van de Nederlandse burger door de overheid worden beheerd (5000). Zie Persbericht 'Overheid legt elektronische uitwisseling van persoonsgegevens in handen van KPN - Binnenkort in buitenlands beheer van rijke Mexicaan of rijke Rus?

2- De minister van BZK bleek op 30 maart 2012 nog steeds geen antwoord te kunnen geven op de Kamervragen of de Amerikaanse autoriteiten via de Franse paspoortfabrikant alle- dus ook de biometrische- gegevens van de paspoorten en ID-kaarten kan opeisen via de Patriot Act. https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-tk-20112012-2036.html

3- Voorbereiding wetswijziging vingerafdrukvrije ID-kaart blijkt op sterk water gezet

https://www.vrijbit.nl/dossier/registratie/dossier-paspoortwet/item/888-voorbereiding-wetswijziging-vingerafdrukvrije-id-kaart-op-sterk-water.html

aanvulling 15-5-2012: De minister blijkt bij haar planning medio 2012 aan te houden om het wetsvoorstel eerst voor te leggen aan het eigen (gevallen) kabinet om te overleggen over het ontwikkelen van een ID-kaart met DigiD functie. Daarmee wordt duidelijk dat aan het invoeren van een vingerafdrukvrije ID-kaart geen enkele urgentie wordt gegeven en dit nu ook wordt uitgesteld omdat het ministerie de kaart met een extra technische functie wil gaan uitrusten.lees...

4- Verwijdering vingerafdrukken uit gemeentelijke databases gebeurt niet en zal op 1 oktober, ondanks de harde belofte van de minister, ook geen sprake van zijn.

(info rechtszaken 25-1-2012) https://www.vrijbit.nl/dossier/registratie/dossier-paspoortwet/item/871-uitzicht-daarop-ook-niet.html

5- EU commissaris Malmström liet op 19 april 2012 aan Europees Parlement weten hard in te zullen grijpen als onderzoek naar de Nederlandse Paspoortwet bewijst dat de verplichting tot biometrische opslag in de documenten niet naar behoren functioneert. http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+CRE+20120419+SIT+DOC+PDF+V0//EN&language=EN

We mogen aannemen dat de Tweede Kamerleden de minister toch minstens opheldering zullen vragen over de volgende zaken:

A- Waarom worden er nog steeds vingerafdrukken opgeslagen terwijl minister Donner op 27-4-2011 al liet weten hiermee te stoppen omdat de gegevens volkomen onbruikbaar zijn vanwege de foutmarge van 25%.

B- Waarom is er nog steeds geen wetswijzigingsvoorstel om de ID-kaart uit de Paspoortwet en vingerafdrukvrij te maken?

C- Waarom is er geen regeling voor gewetensbezwaarden, en waarom laat de minister de aanbeveling voor het treffen van zo'n regeling in haar reactie op het  het rapport Bekker onvermeld?

D- Hoe verklaart de minister dat het ministerie naar de gemeentes post stuurt dat men op schema ligt met het verwijderen van vingerafdrukken uit de gemeentelijke databases (na uitgifte van de documenten) terwijl onder ede aan de rechtbank Amsterdam verklaard werd dat volkomen onduidelijk is of men daar volgend jaar technisch al toe in staat zal zijn. Acht de minister dergelijke uitlatingen niet misleidend gezien het feit dat het nakomen van de toezegging dat alle vingerafdrukgegevens per 1 oktober aanstaande uit de databases absoluut onverwezenlijkbaar blijken.

E- Wil de minister bevestigen dat het 'niet raadpleegbaar'maken van de vingerafdrukkopslag in de databases iets heel anders is dan het verwijderen van die data. En kan de minister toelichten wat het in de praktijk het 'niet raadpleegbaar'maken van data voorstelt?

E- Hoe verklaart de minister dat de verantwoordelijke staatssecretaris mev. Bijleveld aan de Kamer liet weten dat zij niet kon beschikken over cijfers betreffende het aantal look-a-like fraude gevallen,die de vingerafdrukregistratie beoogde te doen verminderen? Terwijl die cijfers na een WOB verzoek wel bekend en opvraagbaar bleken.

Is de minister bekend met het aantal look-a-like gevallen waarvan de fraudevermindering het hoofddoel van de Paspoortwet was?

En acht de minister de inbreuk van het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer en lichamelijke integriteit door de afname van vingerafdrukken, nog steeds proportioneel op grond van de enkele fraudegevallen per jaar?

F- is de minister op de hoogte dat er in 4 politieregio's geen aangifte meer gedaan hoeft te worden van vermissing van paspoort ID-kaart documenten en in de politieregio Arnhem ook niet meer van diefstal van deze documenten?

Hoe ziet de minister het effect van deze ontwikkeling in het kader van de bestrijding van fraude met paspoorten en ID-kaarten?

G- Is de minister het eens met de stelling dat er geen sprake is van een volledige en correcte voorlichting van de Kamer inzake de invoering van biometrie voor paspoorten en ID-kaarten, omdat BPR kritiek negeerde en positieve onderzoeksresultaten die gepresenteerd werden, gebaseerd waren op onderzoek waarvan de aanbesteding en gunning niet volgens de regels gebeurde en het verlenen van onderzoeksopdrachten volgens het rapport Bekker gebaseerd waren het criteria dat de snelle voortgang van het project tot de invoering van biometrie maatgevend was en bovendien de onderzoeksopdrachten werden gegund aan mensen die in de persoonlijke omgang goed lagen.

H- Hoe kan het dat een minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties niet op de hoogte is van de reikwijdte van de Patriot Act?

Is de minister het ermee eens dat hiermee een ernstige inbreuk wordt gemaakt op de voorzienbaarheid van de Paspoort wetgeving? En wil de minister de Kamer nader informeren over de precieze contractuele afspraken met Morpho qua gebruik van de persoonsgegevens, behoudens die voor de aanmaak van de documenten zelf. Specifiek met name informatie over het gebruik voor het doen van onderzoek.

I- Hoe kijkt de minister aan tegen het feit dat de uitwisseling van persoonsgegevens van de paspoorten en ID-kaarten qua netwerkbeheer volledig in handen is van het particuliere bedrijfsleven? En onderkent de minister de kwetsbaarheid van de gegevensuitwisseling omdat deze zijn toevertrouwd aan de KPN waar men regelmatig met grote veiligheidsproblemen blijkt te kampen.

J- Wil de minister, conform de wens van de meerderheid van de Tweede Kamer afstand nemen van het voornemen van haar voorganger om, tegen de wil van de Kamer in, toch door te gaan met het plan om de gemeentelijke reisdocumentenadministraties om te smelten tot één centrale 7dgs/24 uurs on-line bevraagbare reisdocumentatie?

H- Wil de minister afstand nemen van de het toepassen van de reisdocumentendata voor justitieel gebruik?

Vooraankondiging van persbericht inzake de uitspraak in de zaak Koopmans vs burgemeester van Utrecht.

Koopmans vroeg, gezien de uitspraken van minister Donner 26 en 27 april j.l. dat vingerafdrukken niet geschikt zijn voor verificatie of identificatiedoeleinden- en er derhalve gestopt zou worden met de opslag, een tijdelijke voorziening aan. Zijn verzoek om desnoods voor de duur van 1 jaar, een ID-bewijs te krijgen wat niet onderde Europese Verordening valt is afgewezen.

De voorzieningenrechter blijft van mening dat de vingerafdrukken- die vlgs de minister ondeugdelijk zijn voor het gebruik voor verificatie- van groot belang blijven voor verificatie in geval hij later een nieuw ID-bewijs zou aanvragen.( ook al zullen ze tegen die tijd verwijderd zijn).
De uitspraak is zojuist gepubliceerd:  http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BR2009

Later vandaag zal de vereniging Vrijbit, die Koopmans in deze zaak steunt, een persbericht met nadere toelichting publiceren.

LJN: BQ8032
RECHTBANK LEEUWARDEN
Vonnis d.d. 16-6-2011
zaaknummer: AWB 11/779
(mr. P.G. Wijtsma)

Eiser X vs. de burgemeester van Leeuwarden
Gemachtigden: P.J. Achterhof en H.J. van Zoomeren, beiden werkzaam bij de gemeente Leeuwarden.

Paspoort, vingerafdrukken, biometrische databank, recht op privéleven

Samenvatting

Verweerder heeft de aanvraag van eiser om de afgifte van een reisdocument, in deze een Nederlands paspoort, op grond van artikel 39, eerste lid van de PUN buiten behandeling gesteld, omdat eiser zijn vingerafdrukken niet af heeft willen staan.

Eiser maakte bezwaar tegen de afgifte van vingerafdrukken omdat hij van mening is dat het afstaan van vingerafdrukken een ongerechtvaardigde inbreuk maakt op het respect van zijn privéleven in de zin van artikel 8 EVRM en dat de burgemeester daarom artikel 28a, eerste lid, van de PUN buiten toepassing had moeten laten.

Beslissing/besluit rechtbank
De rechtbank verklaart op 16 juni 2011 het beroep, voor zover gericht tegen besluit A, niet-ontvankelijk en verklaart het beroep, voor zover gericht tegen besluit B, ongegrond.

1 Procesverloop

Bij besluit van 18 februari 2011 heeft de burgemeester de aanvraag van X. om verlenging van de geldigheidsduur van zijn nationaal paspoort buiten behandeling gesteld. Het tegen dit besluit door X. gemaakte bezwaar werd door de burgemeester bij besluit van 14 maart 2011 niet-ontvankelijk verklaard. (hierna: besluit A). Tegen dit besluit heeft X. beroep aangetekend.
Bij besluit van 15 april 2011  heeft de burgemeester besluit A ingetrokken en het bezwaar tegen het besluit van 18 februari 2011 ongegrond verklaard. (hierna: besluit B)
Eiser stelde tegen beide beslissingen beroep in.
De zaak is behandeld ter zitting van de rechtbank, gehouden op 9 juni 2011.

De rechter oordeelt dat gesteld noch gebleken is dat eiser nog een rechtens te honoreren belang had bij een beoordeling van besluit A. Het beroep, voor zover gericht tegen besluit A, is daarom niet-ontvankelijk verklaard.

Met toepassing van de artikelen 6:18 en 6:19 van de Awb heeft de rechtbank het beroep tegen besluit A mede gericht geacht tegen besluit B.

2. Overwegingen

Voor wat betreft besluit B stond allereerst ter beoordeling of de burgemeester door de aanvraag buiten behandeling te stellen, heeft gehandeld in strijd met artikel 8 van het EVRM.

Vervolgens stond ter beoordeling van de beslissing tot het buiten behandeling stellen van de aanvraag op grond van de Paspoortuitvoeringsregeling (PUN).

Wat betreft de inbreuk op het privéleven, acht verweerder dit gerechtvaardigd omdat deze rechten mogen worden ingeperkt op grond van de openbare orde en veiligheid. Het moeten afgeven van vingerafdrukken zou aan deze doelen voldoen, omdat de openbare orde en veiligheid zouden worden gediend door het creëren van een betrouwbaar aanvraag- en uitgifteproces van reisdocumenten en daarmee het voorkomen van identiteitsfraude bij het aanvragen van de documenten en het gebruik daarvan.

De rechtbank oordeelde dat de inbreuk op het EVRM voldoet aan de voorwaarden welke gesteld zijn door het EVRM om een inbreuk gerechtvaardigd te maken. De inbreuk is bij wet voorzien. De wet is volgens de rechtbank ook toegankelijk en voorzienbaar.
Ook achtte de rechtbank de beperkingen noodzakelijk ervan uitgaande dat de afgifte van vingerafdrukken in het belang is van de nationale veiligheid, de openbare veiligheid of het economisch welzijn van het land, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden of voor de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen.

Het criterium dat de inmenging proportioneel moet zijn met het te beschermen belang (zie het arrest van het EHRM Berrehab tegen Nederland, A. 10730/84, van 21 juni 1988) achtte de rechtbank ook aan voldaan, omdat de overheid een eigen beoordelingsruimte heeft om dat zelf te bepalen en deze was niet overschreden (3.3).
De rechtbank steunde zijn oordeel namelijk op gegevens van TNO dat look-a-like fraude bij het uitgifteproces als risicofactor moest worden beschouwd, en op gesprekken met de CRI, BVD en de Koninklijke Marechaussee, waarin gesteld werd dat een opeenstapeling van beveiligingskenmerken van documenten een belemmering kan vormen bij de controle ervan.

De letterlijke tekst van deze ‘beoordeling’ is een exacte kopie van de versie vanuit het ministerie van Binnenlandse Zaken, welke een zodanige draai geeft aan de wetsgeschiedenis dat dit in eerste instantie als een plausibele onderbouwing overkomt van een zorgvuldig tot stand gekomen wetgeving. ‘Getuige de wetsgeschiedenis heeft de wetgever zijn oordeel doen steunen op onderzoek door TNO, die een frauderisicoanalyse heeft uitgevoerd en heeft voorts intensief beraad plaatsgevonden met betrokken deskundigen van onder meer de CRI, BVD en de Koninklijke Marechaussee. Uit de frauderisicoanalyse van TNO is onder meer naar voren gekomen dat binnen het oude uitgifteproces look-alike fraude als risicofactor moest worden beschouwd. Dit risico werd mede veroorzaakt doordat gepersonaliseerde documenten in de oude vorm slechts een beperkte bescherming boden tegen misbruik door anderen. Ten aanzien van de gepersonaliseerde documenten zijn enkele risico’s onderkend. Geconstateerd is onder meer dat de opeenstapeling van beveiligingskenmerken een belemmering kan vormen voor de effectiviteit van de controle van de documenten. Uit het beraad met CRI, BVD en de Koninklijke Marechaussee over de beveiligingseisen van de nieuwe generatie reisdocumenten is verder voortgekomen dat hoge eisen aan het aanvraag- en uitgifteproces dienen te worden gesteld, gezien het toenemend belang van de identiteitsvaststellende functie van reisdocumenten in het maatschappelijk verkeer. Het proces van identiteitsvaststelling in het kader van de afgifte, maar ook bij controle, is daarbij essentieel geacht voor het betrouwbaar houden van het Nederlandse reisdocument. In dit licht zou de introductie van biometrie een belangrijke stap vooruit kunnen betekenen’.

3. Beslissing

Omdat de rechter van mening is dat de Paspoortwet geen inbreuk maakt op het EVRM, volgt dat de burgemeester in het gelijk wordt gesteld dat hij, gelet op het dwingendrechtelijke karakter van de paspoortuitvoeringsregeling, de aanvraag buiten behandeling heeft gesteld. Het beroep van eiser wordt daarom ongegrond verklaard.

Uitspraak van de enkelvoudige kamer van 16 juni 2011 als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)

4. Conclusie

toegankelijk en voorzienbaar?

Bij de beoordeling dat de wet toegankelijk en voorzienbaar is, gaat de rechtbank voorbij aan het feit dat het onder de Paspoortwet juist niet voorzienbaar is, op welke manier de vingerafdrukken gebruikt kunnen worden voor een ander doel dan waarvoor ze verzameld worden.

Met name is het onduidelijk in hoeverre de vingerafdrukken, al dan niet in combinatie met andere gegevens uit de reisdocumentenadministratie, gebruikt mogen worden voor de identiteitsstelling van verdachten en door veiligheids-en inlichtingendiensten. Zowel in het parlement als bij de rechterlijke macht blijkt daar tot op de dag van vandaag daar geen goed zicht op te bestaan, laat staan dat burgers dat zelf kunnen overzien.

Deze onduidelijkheid blijkt van meet af aan moedwillig te zijn opgeroepen. Uit de wetsgeschiedenis blijkt zonneklaar dat de toenmalige staatsecretaris enkel toelichting wilde geven over het gebruik van de gegevens NADAT de wet geheel in werking zou zijn getreden. Over het verstrekkingsregime onder de huidige in werking getreden Paspoortwet wordt echter geen open kaart gespeeld. Vragen hierover aan de minister, aan de landsadvocaat, zelfs een officieel WOB verzoek dat Burgerrechtenvereniging Vrijbit hierover indiende, worden met vage en ontwijkende mededelingen over het toekomstige verstrekkingsregime afgedaan.

Ook was het bij de invoering van de Paspoortwet onduidelijk of de Amerikaanse terreurwetgeving (Patriot Act), inzake de vertrouwelijke omgang met de biometrische gegevens van alle staatsburgers die een reisdocument  aanvragen, de contractuele afspraken tussen de fabrikant en de Nederlandse overheid kon overrulen.

Evenmin is voor de burger te achterhalen wat er met zijn of haar biometrische gegevens, die afgegeven moeten worden voor het aanvragen van een paspoort of ID-kaart, waaronder de vingerafdrukken, gebeurt in het kader van onderzoek. Het is niet bekend wie erover kan beschikken noch voor wat voor onderzoek het Franse defensie-securité bedrijf, dat verantwoordelijk is voor het technische gedeelte van het aanvraag en uitgifteproces en de fabricage van de documenten, ze kan inzetten. Hierover is in de wetsgeschiedenis van de Paspoortwet met geen woord gesproken en het parlement noch de burger werden bij de invoering van de wet hier over geïnformeerd.

Het was wel voorzienbaar dat het contract met de fabrikant, kort na invoering van de Paspoortwet zou aflopen. De inhoud van de contractuele nieuwe contracten (voor de komende 11 jaar) inzake het beheren van het aanvraag- en uitgifte proces van de reisdocumenten, de fabricage van de documenten en het doen van onderzoek, wordt zelfs voor het parlement geheim gehouden. Daardoor wordt de burger in het duister gehouden over wat er met zijn of haar gevoelige persoonsgegevens gebeurt of kan gebeuren en is deze informatie niet rechtstreeks en zelfs niet via enige vorm van democratische controle te verkrijgen.
(bron)

Belang van openbare orde en veiligheid

Er valt heel wat af te dingen op de overweging dat het moeten afgeven van vingerafdrukken geen ongerechtvaardigde inbreuk op het privéleven maakt omdat belangen van openbare orde en veiligheid hiermee gediend zouden zijn.
Nog los van andere bezwaren op gebied van de veiligheid, zoals via het hacken van de gegevens uit de databanken of uitlezen door onbevoegden van de RFID-chip in de documenten, is het onbegrijpelijk dat de rechtbank, na het openbaar bekend worden van het falen van de vingerafdruktechnologie in april 2011, durft vast te houden aan de stelling dat de registratie van vingerafdrukken zou bijdragen aan het creëren van een betrouwbaar aanvraag- en uitgifteproces van reisdocumenten. Zeker aangezien de minister zelf de Tweede Kamer al had ingelicht dat in 20 à 25 % van de gevallen de vingerafdrukken in de documenten en database niet overeenkomen met die van de betrokkenen.

 Proportionaliteit

De overweging dat voldaan zou zijn aan het criterium van proportionaliteit baseert de rechtbank op een gemankeerde kopie van de versie inzake de implementatie van de Europese Verordening door het ministerie.

De beoordelingsruimte waarover de rechtbank rept, betreft namelijk niet het beroep tegen de afgifte van vingerafdrukken op grond van het EVRM. De beoordelingsruimte betreft de vrijheid, die de Nederlandse overheid zich meende te kunnen veroorloven, om bij de implementatie van de Europese Verordening, in weerwil van de verplichting tot opslag in de decentrale reisdocumenten voor strikt omschreven gebruik, extra vingerafdrukken op te gaan slaan in de gemeentelijke databanken. Het doel van deze extra opslag van  vingerafdrukken is de identiteitsstelling van verdachten, waarbij de data zodra de wet verder zou worden ingevoerd, worden overgeheveld naar een centrale 24 uurs/7dgs online Staatsdatabank waar ze voor nog veel meer opsporingsdoeleinden gebruikt kunnen gaan worden.

Uit het bovenstaande blijkt dat de rechtbank totaal is voorbij gegaan aan het algemeen overleg van dat de minister met de Tweede Kamer (A.O.27-4-2011) drie maanden eerder en berichtgeving hierover in alle media.
Het vonnis kan dan ook niet anders geduid worden dan een product dat niet gebaseerd is op gedegen onderzoek.
De uit zijn verband gerukte onderbouwing over het proportionaliteitsbeginsel geeft zelfs gerede aanleiding om het goed functioneren van de bestuursrechtspraak in twijfel te trekken.

Zo ziet de burger, die enkel eist dat de overheid zijn of haar fundamentele rechten respecteert, zich namelijk geplaatst tegenover een rechterlijke macht die niet als onafhankelijke derde macht functioneert, maar slechts als verlengstuk van de wetgever.

Een bedroevende zaak die ertoe leidt dat allen die zich in rechte verzetten tegen de in hun ogen onrechtmatige Paspoortwet, bij voorbaat ervan uit moeten gaan dat zij de hele slepende nationale rechtsgang zullen moeten doorlopen zonder dat dit leidt tot een effectieve oplossing, om pas daarna bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens gehoor te vinden.

Publicatie 23-01-2012 door J.M.T.Wijnberg (pedagogisch maatschappelijk werkster) voorzitter van Burgerrechtenvereniging Vrijbit

Persbericht 5-4-2011

Op 20 april (verzet van 21-4) zal een hoorzitting plaatsvinden van de Tweede Kamercommissie van Binnenlandse Zaken over biometrische data in de paspoorten/ID-kaarten en digitale overheidsdatabase. Op 27 april 2011 volgt een openbaar Algemeen overleg over ‘normen voor veiligheidskenmerken biometrische gegevens in paspoorten en reisdocumenten.

Vrijbit is bezorgd dat het debat voorbij dreigt te gaan aan de essentie van de bezwaren van opslag van biometrische gegevens in (op afstand uitleesbare documenten en allang gekraakte) paspoorten/ID-kaarten. En voorbij dreigt te gaan aan de principiële bezwaren en gevaren van opslag überhaupt, in enig digitaal overheidregister.

Vrijbit schreef hierover op 4 april 2011 een brief aan de leden van de Tweede Kamer waarin tevens een update werd gegeven over de lopende nationale rechtzaken, de moties in de diverse gemeenteraden die oproepen de biometrische opslag te doen beëindigen en de Europese onderzoeken naar de Nederlandse Paspoortwet.

Identificatie gebeurt steeds minder door mensen, maar door computers. Het tele-transport van alle persoonsgegevens voor paspoorten en ID-kaarten, inclusief de unieke lichaamseigen kenmerken die daarvoor moeten worden afgestaan, is onveilig en in commerciële handen. Wellicht binnenkort in buitenlands beheer van een slimme Mexicaan of rijke Rus.

Onderstaand formulier kunt u gebruiken als bezwaarschrift tegen de opname van vingerafdrukken in een overheidsdatabase ter verkrijging van een paspoort of identiteitskaart.

Bezwaarschrift tegen opname vingerafdrukken in digitale database ter verkrijging identiteitskaart of paspoort.
Bezwaarschrift Vingerafdrukken	Bezwaarschrift Vingerafdrukken	Bezwaarschrift Vingerafdrukken.txt

Een 'pittige' open brief stuurde Vereniging Vrijbit bijgestaan door Privacy International naar de Eerste Kamer.

In deze brief trekt Vrijbit fel van leer tegen de 'luchtigheid' waarmee het debat op 9 juni werd gevoerd, en weigert zich neer te leggen bij de bedroevende uitkomst. Ook de ondemocratische wijze waarop deze wijziging van de paspoortwet tot stand is gekomen is een heftig punt van kritiek. Tot slot kondigt vrijbit aan over deze kwestie een klacht in te dienen bij het Europese Hof van de Rechten van de Mens.

Lees de volledige Brief aan de EK

Persbericht

Op 21 januari worden de biometrische ID- kaarten in Groot Brittannië ongeldig en wordt de daaraan gekoppelde database met biometrische gegevens vernietigd.

Op 22 december 2010 werd met de ondertekening van koningin Elisabeth II uitvoering gegeven aan de belofte van de nieuwe Britse coalitieregering om de ID cards ongeldig te laten verklaren en het eraan gekoppelde National Identity Register te vernietigen. Het ministerie van Binnenlandse Zaken Identity& Passport Service maakte bekend ‘Under the terms of the Act the National Identity Register will be destroyed within two months of the Act coming in to force. This means all personal information supplied during process of applying for an identity card, including photographs and fingerprints, will be destroyed by 21 Januari 2011’.

Deze wijziging in de Identity Documents Bill vormt de aftrap van het beleid van de huidige regering om ‘de macht van de Staat ten opzichte van de burgers terug te schalen en de burgerrechten te herstellen. Het is een eerste stap in het proces om de vrijheid te herstellen en in ere te houden’. De Britse minister van Binnenlandse Zaken Green haalde ongenadig uit over het ID-card project wat hij kenschetste als ‘opdringerig, intimiderend, niet effectief en duur en het slechtste wat de overheid heeft kunnen doen’. Hij liet in een persbericht weten dat het zo geheten Identity Card Scheme ‘het slechtste is wat de overheid (2006) heeft kunnen doen.

Het aftellen tot het exacte moment van vernietiging van de database wordt tot op de seconde geklokt op de Identity card validity countdown.

‘ID card UK RIP, Scrapping ID cards is a momentous step’ zo kopten respectievelijk de Daily Mail en de Britse burgerrechten organisatie NO2ID.