Bezwaar

Hij maakt bezwaar tegen het afgeven van zijn lichaamskenmerken omdat hij wil dat deze een onlosmakelijk deel van zijn persoon blijven. Hierbij maakt hij zowel bezwaar tegen de afgifte van de vingerafdrukken zelf, als tegen de combinatie die daardoor ontstaat met de persoonsgegevens van zijn gezichtsopname, zijnde de gezichtsscan die wordt gemaakt van de aan te leveren pasfoto.

Hij is van mening dat hij door het afstaan van zijn vingerafdrukken de autonomie en zelfbeschikking over zijn eigen persoonsgegevens zou verliezen. Hij beschouwt het moeten afgeven van deze lichaamskenmerken, voor opslag en gebruik in op afstand uitleesbare reisdocumenten en digitale overheidsregisters, als een onacceptabele inbreuk op zijn fundamentele burgerrecht op bescherming van zijn persoonlijk leven en lichamelijke integriteit.

Tevens maakt hij bezwaar vanwege zijn overtuiging dat met het afgeven van vingerafdrukken- en de opslag daarvan samen met de gezichtsscan- zijn persoonlijke veiligheid, en die van de samenleving als geheel, in gevaar wordt gebracht.

Hij maakt uitdrukkelijk ook bezwaar omdat hij van mening is dat het verplicht moeten afgeven van biometrische lichaamskenmerken door de bevolking aan de Staat, een aantasting vormt van een democratische rechtstaat. En wel in die mate dat het voeding geeft aan de ontwikkeling van een gevaarlijk staatsbestel. Immers, door een compleet data-base van alle personen en alle kenmerken op te bouwen, wordt een kleine en moeilijk controleerbare groep een te grote macht gegeven in de vorm van deze data-bank. Deze kan dan ook mogelijk misbruikt worden door ofwel deze kleine groep ofwel kwaadwillenden van buitenaf. Immers, als een enkel persoon of een enkele instantie de beschikking heeft over alle biometrisch kenmerken van alle onderdanen van een land, wordt er te veel macht bij deze ene groep neergelegd. In een systeem van 'checks and balances' is dat onwenselijk en druist dit in tegen de moderne opvatting dat ook de overheid fouten kan zitten en dat de burger beschermd dient te worden tegen een mogelijk onwettig optredende overheid.  

Eversteijn is van mening dat voldoen aan de huidige Paspoortwetgeving hem verplicht om mee te werken aan het bouwen van een infrastructuur, die de ontwikkeling van mogelijk toekomstig (politiek) misbruik faciliteert. Meewerken aan een dergelijke systeem stuit bij appellant op ernstige gewetensbezwaren.

Juridisch standpunt

Appellant beroept zich allereerst op zijn fundamentele burgerrechten op bescherming van zijn persoonlijke levenssfeer, zoals deze zijn vastgelegd in onder meer artikel 10 en 11 van de Grondwet, artikel 8 van het Europees Verdrag ter bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM) en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, althans van enige bepaling van Europees of internationaal recht, die strekt tot bescherming van de menselijke waardigheid, de menselijke integriteit, de persoonlijke levenssfeer in het algemeen en/of persoonsgegevens in het bijzonder (IVBPR artikel 17).

Daarnaast beroept appellant zich op het recht op eigendom, waar het afgeven van biometrische persoonskenmerken die eigendom zijn van de burger bij wie die persoonskenmerken behoren, inbreuk maakt.

Tot slot verwijst appellant naar de EG-Verordening nr. 2252/2004, (artikel 4 lid 3), Richtlijn 95/46/EG(artikel 6 lid 1), Richtlijn 95/46/EG (artikel 8 lid 1), het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie( artikel 7 ) het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie (artikel 8), Verdrag van 28 januari 1981 tot bescherming van personen met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens (artikelen 5 sub c en artikel 6), de Algemene Wet Bestuursrecht (artikel 4:3 lid 1) en artikel 9 van de Paspoortwet

Nadere uitwerking

Voor zover de gemeente stelt dat zij mag afwijken dan wel inbreuk mag maken op de genoemde rechten in het belang van de beveiliging van de reisdocumenten stelt appellant dat de inbreuk die wordt gemaakt door vingerafdrukken op te nemen een disproportionele inbreuk is die -gezien de voor de hand liggende alternatieven- onrechtmatig is.

Immers, er moet een afweging worden gemaakt tussen enerzijds het belang van de Staat om de reisdocumenten te beveiligen tegen misbruik en anderzijds het recht op privacy, zelfbeschikking en lichamelijke integriteit.

Gezien de legio andere mogelijkheden om een paspoort te beveiligen dient het recht op privacy, zelfbeschikking en lichamelijke integriteit te prevaleren. Daar komt bij dat het een gegeven van alle tijden is dat reisdocumenten kunnen worden vervalst. Ook het nieuwe paspoort kan en zal worden vervalst. De inbreuk die nu wordt gemaakt, afgezet tegen een nieuwe hobbel in de vervalsing is daardoor disproportioneel groot. Immers, iemand wordt gevraagd een groot offer te geven om een extra beveiliging in te bouwen waarvan op voorhand bekend is dat deze niet waterdicht zal zijn.

De gemeente heeft naar de mening van appellant niet, althans onvoldoende duidelijk gemaakt waarom er geen alternatieven zijn voor het afgeven van de vingerafdrukken, zeker gezien de ernstige mate van inbreuk op de persoonlijke levenssfeer die dat met zich meebrengt. Daar komt bij dat er diverse paspoorten zonder vingerafdrukken zijn uitgegeven, om uiteenlopende redenen. De gemeente heeft naar mening van appellant niet, althans onvoldoende duidelijk gemaakt waarom deze paspoorten zonder vingerafdrukken geen probleem opleveren en waarom van appellant wordt verwacht dat hij wel zijn vingerafdrukken afgeeft, ondanks zijn uitdrukkelijk protest en gewetensbezwaren. In andere woorden: er wordt met twee maten gemeten hetgeen indruist tegen het gelijkheidsbeginsel.

Tot slot dient het gevaar wat de opname van vingerafdrukken met zich meebrengt te worden afgezet tegen de te verwachten voordelen. Immers, indien de vingerafdrukken worden opgenomen, kan hiermee een identiteitsdiefstal compleet zijn. Indien het paspoort of de data bank in verkeerde handen valt, verliest iemand de volledige controle over een van zijn belangrijkste kenmerken. Het is inmiddels een feit van algemene bekendheid dat een vingerafdruk na te maken is. Indien de gelegenheid wordt gegeven aan kwaadwillenden om een vingerafdruk te combineren met de legitimatiebewijs en daarmee alle overige kenmerken -en die gelegenheid wordt geboden bij het nieuwe paspoort- dan kan dit de opsporing en vervolging van ernstige misdrijven danig verstoren tot op het punt dat gevonden vingerafdrukken niet betrouwbaar meer zijn.

Dit punt is des te pregnanter daar de wetgever niet, althans onvoldoende heeft voorzien in problemen ten aanzien van vervalsing. De opslag biedt geen mogelijkheid om een vingerafdruk als 'mogelijk vals' te bestempelen. Ook kent het geen opt-out voor personen die uit het register worden willen worden geschrapt, bijvoorbeeld omdat zij ten onrechte zijn opgenomen. Het is immers niet ondenkbaar is dat iemand een paspoort aanvraagt en onjuiste vingerafdrukken gebruikt. Voordat dergelijke belangrijke waarborgen wettelijk zijn verankerd, dient de opname sowieso achterwege te blijven.

Bron: beroepschrift

Chronologisch verslag van de zaak

29 september 2010 J.P. Eversteijn vraagt bij de gemeente Maastricht een nieuw paspoort aan.Wegens weigering vingerafdrukken af te geven wordt de aanvraag niet in behandeling genomen.

30 september 2010 Bezwaar ingediend en daarvan bevestiging gekregen Reg no 2010.47017

8 november 2010 Brief burgemeester dat tot 24 november de onvolledige aanvraag nog zou kunnen worden aangevuld met alsnog afgifte vingerafdrukken.

24 november 2010 Aanvraag definitief als onvolledig beschouwd.

1 december 2010 Afwijzing van in behandeling nemen aanvraag door college van B&W, terwijl in deze niet B&W maar alleen de burgemeester het bevoegd gezag bekleed.

8 december 2010 Bezwaarschrift ingediend tegen besluit van burgemeester.

18 januari Hoorzitting gemeentelijke adviescommissie bezwaarschriften. Met in verslag de opmerkelijke redenering van gemeente Maastricht dat ’de decentrale administratie waarin de vingerafdrukken worden opgeslagen, niet te kraken valt, omdat de vingerafdrukken er versleuteld zijn opgeslagen’.

28 jan 2011 definitieve beschikking op bezwaar van de Burgemeester van Maastricht om geen paspoort te verstrekken wegens het niet afgeven van vingerafdrukken (2010.59844).

9 maart 2011 Beroepsschrift tegen afwijzende beschikking van de burgemeester van Maastricht bij de rechtbank Maastricht,sector bestuursrecht.

23 mei 2012 Persbericht

24 mei 2012 Zitting bestuursrechtbank

4 juli 2012 Uitspraak zaak Eversteijn rechtbank Maastricht ‘verzoek paspoort zonder vingerafdrukken ongegrond’ 31-7-2012 Hoger Beroep bij Raad van State aangetekend.

Hoger Beroepschrift

Contact:

Dhr. Eversteijn wordt vertegenwoordigd door zijn advocaat mr. Mr Theo ten Velde  van Advocatencollectief Tilburg Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  tel:013-4636395

Steun:

Indien u Dhr.Eversteijn een hart onder de riem wilt steken wordt het zeer op prijs gesteld als u aanwezig zou zijn bij de behandeling van zijn zaak door de bestuursrechter te Maastricht. Zodra de datum en het tijdstip definitief zijn wordt dit bekend gemaakt via de agenda op de website www.vrijbit.nl

Als u een financiële bijdrage wilt geven voor het helpen bekostigen van zijn juridische procedure kan dit via zijn advocaat of door overmaking van een donatie op rek no 786.722.479 van Burgerrechtenvereniging Vrijbit o.v.v. ‘zaak Eversteijn’