Vrijbit ijvert al jaar en dag voor het doen afschaffen van de aanvullende ID-plicht bij verkiezingen.
Deze plicht vormt immers een terugkerende motie van wantrouwen van de overheid tegenover de burger. Het betreft een onnodige maatregel, zeker waar het kiezen in eigen stemlokaal betreft.
Onderzoek van de Kiesraad [noot 1] heeft uitgewezen dat er op enkele incidenten na al jarenlang geen gevallen bekend zijn dat mensen bij verkiezingen zich voor een ander zouden uitgeven.De maatregel dient dus niet voor het veiligstellen van een eerlijk verkiezingsproces, maar slechts ter disciplinering van het volk.
In feite komt het er op neer dat iedere stemgerechtigde staatsburgerbij voorbaat als verdachte wordt aangemerkt van een ernstig delict. Zonder enige gerede vorm van verdenking. Hetgeen strijdig is met de peilers van de rechtsstaat en extra pijnlijk waar het gaat om een democratisch proces waarbij volksvertegenwoordigers het vertrouwen van de kiezer vragen om namens hen te mogen optreden. Dit leidt niet alleen tot het voeden van een wantrouwige houding van kiezers versus de overheid, maar ook tot volkomen krankzinnige situaties. Situaties namelijk waarbij kinderen gedwongen worden om met een identiteisbewijs tegenover hun ouders moeten aantonen wie ze zijn( en andersom) hetgeen ook geldt voor iedereen tegenover mensen die zij goed kennen als deze deel uitmaken van de bemanning van het kieslokaal.
Daarnaast levert het ook nog een onacceptabele vorm van rechtsongelijkheid op aangezien kiezers die persoonlijk hun stem uitbrengen zich met een origineel identiteitsbewijs moeten laten identificeren, terwijl voor het uitbrengen van de stem bij volmacht een kopie van het identiteitsbewijs van de betrokkene voldoet.
het blijft dus zaak om tegen deze gang van zaken te protesteren.
Dat kan door een brief te schrijven naar de Kiesraad, maar ook mondeling of schriftelijk te protesteren tegenover de voorzitter van het kieslokaal. In dat laatste geval is deze voorzitter verplicht om het protest op te nemen in het verslag van bevindingen (proces verbaal) van het betreffende stemlokaal en komt het zo eerst bij de burgemeester van de gemeente waar iemand stemt en vervolgens bij de Kiesraad terecht.
U kunt gebruik maken van onze voorbeeldbrieven
20-3 brief aan Kiesraad
20-3 protest in stemlokaal
23-5-2019 Voorbeeldbrief protestverklaring in stemlokaal bij EUParlementsverkiezingen
[noot 1] De persoonsverwisselingen die plaatsvonden betroffen over een aantal jaren slechts 2 vergissingen en enkele pogingen van journalisten, die geen van de gevallen tot een strafrechterlijke vervolging aanleiding bleken te hebben gegeven. Zie voor bronvermelding de publicatie: 'Strafbepalingen in het verkiezingsproces- ontstaan functioneren en toekomst' uitgave Kiesraad 2015