Het recht om een ‘slimme meter’ te weigeren blijft een fundamenteel burgerrecht
Vorig jaar kreeg Vrijbit opnieuw vragen van weigeraars om hen te steunen in hun verzet tegen de netbeheerder om de ‘slimme’ meter die hen werd opgedrongen, te weigeren.
De netbeheerder bleven namelijk fanatiek doorgaan met de verdere ‘ uitrol ’van het plaatsen van ‘slimme’ meters. Waarbij ze niet schuwden om mensen onder druk te zetten als ze weigerden om zo’n op afstand uitleesbare meter in hun huis te laten installeren.
Het blijft van belang om duidelijk te maken dat iedereen het recht heeft om een meter te weigeren die fysiek in staat is om op afstand gedragsgegevens te verzamelen (en nader te kunnen verwerken), middels registratie van iemands energieverbruik.
Wie wel zo’n meter accepteert, kan die uitleesfunctie weliswaar laten uitschakelen, maar de enige garantie dat er geen gegevens verzameld worden over wie wanneer en waarvoor energie gebruikt is om enkel akkoord te gaan met een bemeterinssysteem wat die mogelijkheid technisch niet ín zich heeft.
In twee zaken werden in 2020 mensen door Vrijbit met succes geholpen om ervoor te zorgen dat een tegen hun zin in geplaatste ‘slimme’ meter kosteloos werd vervangen voor een exemplaar wat niet op afstand uitleesbaar is.
Dwang met nieuwe nepargumenten
De netbeheerders zijn verantwoordelijk voor de installatie en het onderhoud van de energie meters voor gas-en elektriciteitsgebruik. Omdat deze bedrijven weten dat ze strafrechtelijk aansprakelijk zijn voor oplichting als ze geen informatie geven over de wettelijk vastgelegde mogelijkheid tot weigeren, wordt er op schemerige wijze geschermd met de suggestie dat weigeren niet zou kunnen of zeer nadelig zal gaan uitpakken.
Dat begint met het moedwillig in stand houden van de suggestie dat digitale meters hetzelfde zouden zijn als ‘slimme’ meters. In de hoop dat mensen er begrip voor hebben dat de analoge meters tot het verleden gaan behoren en er bijgevolg geen ontkomen aan de ‘slimme’ meter installatie zou zijn. Doorgaans verpakt in een verzoek tot afspraak om een ‘nieuwe meter’ te komen plaatsen omdat de oude vervangen moet worden.
Nieuw in het scala aan drang-tot dwangmethoden is het schermen met het argument dat wie de gratis meter nu weigert daar later alsnog voor zal moeten betalen ‘omdat er nieuwe wetgeving op handen is die de meters alsnog verplicht zou gaan stellen’. Een aperte onjuistheid omdat ook in de aanstaande nieuwe wetgeving de keuzevrijheid behouden blijft. De nieuwe wet gaat enkel over de nieuwe financiering ( saldering) van terug levering aan de energiemaatschappij van zelf opgewekte energie.
Mensen die geen gebruik willen maken van het betaald kunnen terug leveren van door henzelf opgewekte energie houden de mogelijkheid om van de installatie van een ‘slimme’ energiemeter verschoond te blijven. Ook volgens de Rijksvoorlichting en de AP.
Het fopargument van energiebesparing
Vrijbit heeft vanaf 2008 systematisch aangegeven dat het hele argument dat de invoering van ‘slimme’ meters tot energiebesparing zou leiden absolute onzin was. In 2020 bewees onderzoek hier aangaande dat het inderdaad onzin was dat mensen door het gebruik van een ‘slimme’ meter zuiniger met hun energieverbruik zouden omgaan.
Vrijbit heeft van meet af aan duidelijk gemaakt dat de inzet van de ‘slimme’ meters daarentegen als opzet had om het te verwachten hogere energieverbruik via smart-grid managing voordeliger voor de energiemaatschappijen te kunnen gaan coachen.
Anno 2020 werd daarbij voor het grote publiek wel heel schrijnend duidelijk dat de zogenaamde energietransitie, die nu het bouwen van gigantische windmolenparken onvermijdelijk zou maken, ook niet de bedoeling heeft om minder energie te gaan verbruiken als samenleving. Projecten als in Noord-Holland en Groningen toveren immers enkel en alleen gigantische stukken landbouwgrond om in windmolenparken om extra energiegebruikers met mega-datacentra aan te trekken. LINK
Miljoenen ‘slimme’ meters voortijdig afgeschreven
Netbeheerderssteunen ach en wee nu zij op twee fronten onder ogen moeten zien dat er 4 tot 5 miljoen van deze 'slimme' energiemeters op korte termijn vervangen zullen moeten gaan worden. Dit omdat ze niet in staat zijn om doorlopend gegevens over het energieverbruik te versturen omdat ze verouderde G3-netwerktechnologie gebruiken die na de komst van G5 gaat worden uitgeschakeld. En omdat het systeem van de netbeheerders óók gevaar loopt, omdat hun vergunning voor gebruik van de radiofrequentie in 2024 opnieuw wordt geveild.
De netbeheerders vrezen formeel dat ze een miljoenenverlies zullen gaan leiden. Maar waar ze willens en wetens deze risico’s namen is het aannemelijk dat er eerder sprake is van een profijtelijk verdienmodel. Enerzijds kan deze dreiging nu uitgevent worden om een voorkeursbehandeling te bewerkstelligen bij de komende nieuwe veiling van de radiofrequenties. Anderzijds zal het vervangen van voortijdig afgeschreven ‘slimme’ meters hen vast ook wel geen windeieren gaan leggen.
Vrijbit is hierbij vooral beducht voor de onontkoombare energieverspilling, die onvermijdelijk het gevolg is van het, zelfs binnen de beoogde leeftijd, af te schrijven ‘slimme’ meters. Evenals voor de milieuschade van al die ‘slimme’ meters, die niet alleen een veel kortere levensduur hebben dan analoge meters, maar ook in tegenstelling met de oude meters na gebruik als chemisch afval dienen te worden vernietigd.
Geen ‘slimme’ meter – geen daltarief
Per 1 juli verdwijnt de mogelijkheid voor het gebruik van dag- en nachttarief voor huishoudens die geen ‘slimme’ meter hebben. De energiemaatschappijen zetten dan de dubbeltarief-contracten automatisch over op dagtarief. Hoewel de netbeheerders en energieleveranciers ook hiermee weer proberen mensen over te halen om alsnog geen ‘slimme’ meter te weigeren gaat het verdwijnen van het daltarief de klant op jaarbasis maximaal €10,00 kosten.
Zie voor meer informatie onze website www.Wijvertrouwenslimmemetersniet.nl