Toon items op tag: overheidscontrole

Update 26-10-2023 Woo verzoeken ingediend door Vrijbit bij ministerie BinZK&K en Defensie naar informatie over verwijderen van 112 openbare reacties op de internetconsultatie. 

Update Op 31-10-2023 heeft de vaste Eerste Kamercommissie voor Binnenlandse Zaken verzocht om een technische briefing en start de commissie de schriftelijke voorbereiding over dit wetsvoorstel

Nieuwe poging sleepnetwet geheime diensten

Under cover van de versluierende naam ‘Tijdelijke wet onderzoeken AIVD en MIVD naar landen met een offensief cyberprogramma’ is opnieuw een wetsvoorstel ( 26363-2)ingediend bij de Tweede Kamer om de wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten(Wiv) zodanig aan te passen dat de diensten alsnog de bevoegdheid zouden krijgen voor ongerichte massa surveillance van de gehele bevolking, en interceptie van ieders computer zonder dat daar enige daadwerkelijke verdenking aan ten grondslag ligt.

Vrijbit uitte naar de regering en het parlement daarop haar grote bezwaren tegen zowel de inhoud van het wetsvoorstel als tegen de wijze waarop het kabinet, met gebruikmaking van de oorlog in de Oekraïne en ter voorkoming van een integraal democratisch debat over de evaluatie van de Wiv-2017, dit wetsvoorstel door de Kamer probeert te loodsen.

Inhoudelijke bezwaren betreffen het dit wetsvoorstel de AIVD en MIVD zich alsnog ongelimiteerde bevoegdheden toe proberen te eigenen om gebruik te maken van massasurveillance.

Bezwaren tegen het wetgevingstraject

De manier waarop het kabinet nu, tegen de uitdrukkelijke wil van de bevolking in, is zodanig ingericht dat zowel de burgers als de Kamer niet transparant worden voorgelicht over de inhoud van de voorstellen.

-Zo huldigen de diensten de bijzondere stelling dat mensen waarvan ieder internetgebruik en digitale communicatie worden onderschept en geregistreerd dat dit geen ‘afluisteren’ genoemd mag worden zolang ze op deze gegevens geen nader onderzoeksactie ondernemen.(uitspraak Hubert ex TIB medewerker AD 15-10-2023

-Ook bezigen de AIVD-MIVD de pikante stellingname dat men de mógelijkheden die de wet biedt niet in de beoordeling ervan mag betrekken ‘omdat het gebruik ervan niet de bedoeling is’.

-Over het doorgeven van data aan andere mogendheden (waar de regering verder geen enkele macht meer kan uitoefenen op hoe deze met de gegevens verder omgaan, wordt ten onrechte voortdurend gehamerd op het feit dat dat enkel om ‘bevriende mogenheden’zou gaan. Terwijl in 2017 duidelijk werd dat dat in principe sowieso het geval is maar ook ‘bij uitzondering ’gegevens kunnen worden doorgeleverd aan naties die niet voldoen aan de standaarden van onze rechtsstaat. Ongeanalyseerde data wel te verstaan. Dus in principe gegevens over ieders gegevens zonder dat de diensten daar zelf vooraf naar hebben ‘gekeken’.

- Dat de gegevens van onschuldige burgers niet lang bewaard zullen worden is daarbij uiteraard per definitie onzin als ze inmiddels bij buitenlandse diensten terecht zijn gekomen. - - De belofte dat de data van onschuldige burgers in Nederland zelf vlot gewist zullen worden, is geen harde garantie dat dat ook gebeurt. De termijnen daarvoor kunnen verlengd worden. Valt ook niet te controleren door betrokkenen die uiteraard niet eens weten dát hun gegevens in de administratie van de geheime diensten zitten. En mag men met recht aan twijfelen of dit technisch zelfs wel mogelijk is.

Dat de bevolking in 2017 zich uitdrukkelijk verzette tegen de sleepnetwetplannen lijkt voor de (inmiddels demissionaire) regering geen belemmering meer. Het risico dat de bevolking massaal opnieuw wordt voorgelicht door maatschappelijke organisaties is geëlimineerd door het afschaffen van die mogelijkheid gelijk na het Wiv-referendum (inclusief financiering van de voorlichting door maatschappelijke organisaties daarover). In plaats van een gedegen discussie worden tegenstanders door de huidige verantwoordelijke minister de Jonge domweg weggezet als naïef omdat de diensten de gegevens van onschuldige burgers echt niet zullen gaan gebruiken omdat ze daar geen tijd voor hebben.

Waarbij op voorhand de toetsing vooraf door de TIB, zoals die in 2017 naar aanleiding van alle protesten ingevoerd werd, wegens hun ongewenste kritische opstelling alweer grotendeels teniet is gedaan.

De overheid geneerde zich kennelijk ook niet om van de 125 openbare reacties op de internetconsultatie in 2022, er in oktober 2023 nog maar 13 van individuele burgers te tonen.

De manier waarop het wetsvoorstel, dat als tijdelijke wet is uitgelicht vooruitlopend op een voorzien structureel debat over aanpassingen van de Wiv, naar aanleiding van de evaluatie, is eveneens een manier waarop de besluitvorming over het alsnog invoeren van een sleepnetwet wordt geforceerd.

En uiteraard is de titel van het wetsvoorstel, suggererend dat de inhoud uitsluitend onderzoeken van de AIVD en MIVD betreft naar landen met een offensief cyberprogramma betreft, niet transparant over de werkelijke inhoud en, met gebruikmaking van de oorlog in de Oekraïne, sturend om de geheime diensten carte blanche te geven.

Dat de wet een tijdelijke wet zou betreffen mag ook met een zak zout genomen worden. Ten eerste uiteraard omdat de inbreuk op de privacy en het recht op vrije communicatie en vergadering van mensen van wie gegevens onder een tijdelijke wet worden geregistreerd en uitgelezen, geanalyseerd en uitgewisseld kunnen worden, domweg een feit is als dit gebeurt middels ongerichte interceptie van een daadwerkelijke verdenking. Dat het als tijdelijk bestempelde karakter van de wet doelbewust koerst op het voorkomen van een open debat moge duidelijk zijn, want de Kamer heeft dan op voorhand immers al ingestemd met een sleepnetwet die de fundamentele rechten van in principe iedere burger aantast op bescherming van het privéleven, vrijheid van communicatie, informatie inwinning en vrijheid van vergadering.

Burgerrechtenvereniging Vrijbit heeft net als in 2007 principieel bezwaar tegen een zodanige uitbreiding van de bevoegdheden van de geheime diensten. We hebben dit in een vroeg stadium kenbaar gemaakt aan de regering door onze reactie op de internetconsultatie. Zijn we medeondertekenaar van het statement ‘Voor ongerichte massasurveillance is geen plaats in een democratische rechtsstaat’. En schreven we op 13 oktober jongsleden nog een brandbrief hierover aan premier Rutte, een gelijkluidende brief aan de minister van BinZK&K en de staatssecretaris voor digitale zaken en aan de leden van de Tweede Kamer.

De stand van zaken momenteel is dat de Tweede Kamer op 24 oktober akkoord is gegaan met het invoeren van de wet. Weliswaar met indiening van een aantal moties maar daarmee worden de grote bezwaren niet weggenomen áls er al gevolg aan de moties wordt verbonden.

Terwijl men onder een demissionair kabinet zou mogen verwachten dat voorname beleidsbeslissingen, zoals het mogen afluisteren van alle internetverkeer van iedere inwoner van Nederland, zouden worden overgelaten aan een nieuwe regering die hopelijk wel het vertrouwen van de bevolking, die zij vertegenwoordigt, verdient.

Nu enkel de Eerste Kamer nog om goedkeuring gevraagd moet worden, en in de Tweede Kamer blijkbaar alleen de SP en Forum vD een stokje voor deze wetgeving wilden steken, ziet het er naar uit dat de Senaat ook zal instemmen met de Wiv-2023 aanpassing. Tenzij men als ‘chambre de reflection’, die voornamelijk dient toe te zien op het correct tot stand komen van wetgeving, ook van mening is dat het daar gezien bovenstaande argumenten aan schort. In dat geval zou men de tijdelijke wet kunnen terugsturen en laten aanhouden tot de voorstellen onder een structureel debat, aanleiding van de evaluatie, op de feitelijke inhoud, proportionaliteit. En op de gepredikte toekomstige noodzaak van toetsing van nieuwe wet-en regelgeving aan de praktische gevolgen van toepassing bij het van kracht worden.

Linken

20-01-2022 rapport Evaluatiecommissie Wiv: enkele wijzigingen wet noodzakelijk https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2021/01/20/evaluatiecommissie-wiv-enkele-wijzigingen-wet-noodzakelijk

01-12-2022 ‘tijdelijk’ Wetsvoorstel (26363-2 - herziene versie https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/wetsvoorstellen/detail?cfg=wetsvoorsteldetails&qry=wetsvoorstel%3A36263

Oktober 2023 Statement coalitie o.l.v. Bits of Freedom ‘Voor ongerichte massasurveillance is geen plaats in een democratische rechtsstaat’ https://massasurveillance.bitsoffreedom.nl/

17-04-2022 125 reacties gepubliceerd op consultatie https://www.internetconsultatie.nl/tijdelijkewetcyber/b1

13-10-2023 Consultatiewebsite vermeld nog maar 13 openbare reacties https://www.internetconsultatie.nl/cyberwet/reacties

13-10-2023 Brief Burgerrechtenvereniging Vrijbit aan premier file:///C:/Users/vrijbit/Downloads/12-10-2023_Brief_Vrijbit_Wiv_wijziging_2023_aan_premier.pdf

13-10-2023 brieven aan minister BinZK&K en staatsecretaris digitale zaken file:///C:/Users/vrijbit/Downloads/13-10-2023_Vrijbit_Wiv2023_brief_aan_minister_BZK_en_staatssek_digizaken.pdf

13-10-2023 Brief Burgerrechtenvereniging Vrijbit aan leden van de Tweede Kamer file:///C:/Users/vrijbit/Downloads/13-10-2023_Vrijbit_Wiv2023_brief_aan_Tweede_Kamerleden.pdf

15-10-2023 uitspraak Hubert ex TIB medewerker in AD https://www.ad.nl/binnenland/mag-geheime-dienst-straks-in-je-e-mails-snuffelen-de-rem-gaat-eraf~a3674000/

Oktober 2023 Uitspraak minister de Jonge: ’tegenstanders naïef’ https://www.ad.nl/politiek/geheime-diensten-krijgen-felbegeerde-wet-aivd-gaat-vaker-onze-internetkabels-verkennen~a998b94c/

24-10-2023 Stemmingslijst moties Tweede Kamer file:///C:/Users/vrijbit/Downloads/24-10-2023_Stemmingslijst_TK_moties_wetsvoorstel_tijdelijke_sleepnetwet.pdf

17-04-2022 125 reacties gepubliceerd op consultatie https://www.internetconsultatie.nl/tijdelijkewetcyber/b1

13-10-2023 Consultatiewebsite vermeld nog maar 13 openbare reacties https://www.internetconsultatie.nl/cyberwet/reacties

26-10-2023 Woo verzoek verdwijnen gegevens internetconsultatie ministerie BinZK&K file:///C:/Users/vrijbit/Downloads/26-10-2023_Woo_verzoek_data_internetconsultatie_aan_min_BinZK&K.pdf

26-10-2023 Woo verzoek verdwijnen gegevens internetconsultatie ministerie Defensie file:///C:/Users/vrijbit/Downloads/26-10-2023_Woo_verzoek_aan_min_defensie.pdf

31-10-2023 Voortgang behandeling Eerste kamer https://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/36263_tijdelijke_wet_onderzoeken

Op 8-11-2011 werd bij de EU commissaris van Justite (Reding) door de voorzitter van Vrijbit een klacht ingediend over de manier waarop de Nederlandse Staat doorgaat met het opslaan van mismatchende vingerafdrukken in paspoorten en ID-kaarten.En doorgaat met het ontkennen dat de vingerafdrukken ook onder de huidige toepassing van de paspoortwet ter beschikking staan justitieel gebruik en voor veiligheids- en inlichtingendienstwerk. lees...

Op 6-12-2012 ontvingen we bericht dat het verzoek tot het doen van onderzoek in behandeling is genomen.lees...

Aangifte onrechtmatig politieoptreden en mishandeling tegen demonstranten fietsdemonstratie 5 mei 2007 definitief niet in behandeling genomen. Op Bevrijdingsdag 2007 maakte de politie in Utrecht op grove wijze een eind aan de ludieke fietstocht waarbij anders-globalisten aandacht vroegen voor de, in hun ogen verwerpelijke, G8-bijeenkomst die kort daarna in Heiligenberg (Duitsland) zou plaatsvinden.

Tijdens de demonstratie heeft de politie bij voortduring geprobeerd om een ordelijk verloop van de tocht te verhinderen. Daarbij werd zelfs door de politie op de demonstranten ingereden en werden demonstranten, toeschouwers en overige verkeersdeelnemers door de politie actief in gevaar gebracht. Dit werd na afloop van een klachtenprocedure schriftelijk bevestigd door de Utrechtse hoofdcommissaris van politie.

Uiteindelijk werden ruim 100 demonstranten in een fuik gedreven, waar een overmacht aan politie en Marechaussee en een detachement ‘stillen’ compleet met overvalbussen, paarden, motoren en platte wagens gereed stond om de demonstranten te arresteren en hun fietsen en bakfietsen af te voeren.

De Raad van State wist, via het stellen van prejudiciële vragen aan dit Hof, de behandeling , van de 7 rechtszaken in Hoger Beroep tegen de biometrische paspoorten en ID-kaarten, weer 2 ½ jaar op te houden. En blokkeert zo de weg dat eisers hun grieven kunnen voorleggen aan de hoogste rechtbank in deze: het EU Hof voor de Rechten van de Mens.

De uitspraak van het EU Hof van Justitie (HvJ) in Luxemburg luidde:

1- Dat de EU Verordening die de aangesloten landen ertoe verplicht om 2 vingerafdrukken en een digitale gezichtsopname te verwerken in paspoorten die langer dan 1 jaar geldig zijn, wettechnisch als rechtsgeldig is beoordeeld. Waarbij het arrest uitdrukkelijk aangeeft dat deze eis alsnog kan komen te vervallen als het EU Hof voor de Rechten van de Mens, zou oordelen dat dit niet strookt met de fundamentele mensenrechten, ter bescherming van het privéleven en de lichamelijke integriteit.

2- Dat de truc van Nederlandse Staat om de nationale identiteitskaart, net als de paspoorten, onder EU wetgeving te schuiven, niet opgaat.  

3- Dat in geval lidstaten de afgenomen biometrische kenmerken voor het paspoort, ook in een database gaan opslaan en voor andere doeleinden willen gebruiken dan uitsluitend voor controle bij de grens, ze dat op eigen verantwoording doen.

petitie Stop onnodige regeldruk voor vrijwilligers in besturen https://stopregeldrukvrijwilligers.petities.nl/

Tekst

Wij: vrijwilligers, vrijwillige besturen, goede doelen, actieve bewoners, fondsenbesturen

constateren: 

1. Dat de Rijksoverheid wet- en regelgeving invoert vanwege incidenten en dat alle 396.000 verenigingen en stichtingen daar onnodig onder lijden, of ze nu een jaarbegroting van 500 of 500.000 euro hebben.
2. Dat vrijwilligers in besturen én controlerende organisaties overuren draaien dankzij ineffectieve en inefficiënte regelzucht.
3. Dat voor velen de wet- en regelgeving te complex, te onduidelijk, te technisch en een ver-van-hun-bed show is.en verzoeken De Rijksoverheid:
   1. Te beseffen dat vrijwilligers hun vrijwilligerswerk te goeder trouw in hun vrije tijd doen, vaak naast betaalde baan of zorgtaak.
   2. Waar mogelijk kleine organisaties (alsnog) uit te zonderen van wet- en regelgeving.
   3. Niet draagkrachtige organisaties niet voor de kosten op te laten draaien.
   4. Bij alle (komende) wet- en regelgeving te kijken wat in redelijkheid van organisaties en hun vrijwilligers verwacht kan worden.Burgerrechtenvereniging Vrijbit werkt samen met het NOV in de strijd tegen de verplichte UBO registratie bij de Kamer van Koophandel van niet belanghebbenden.

Aanbieding aan de minister 15-05-2023 

Organisatie: gezamenlijke koepels en ondersteuners van vrijwilligersorganisaties

Toelichting:

Vrijwilligers in besturen lijden onder onnodige overregulering. Denk aan registratie in het UBO-register, het verplicht aanpassen van statuten aan de WBTR of vragen van banken vanwege het 'risico' op witwassen of terrorismefinanciering. De overlast maakt het vrijwilligerswerk soms zelfs onmogelijk. 

Burgerrechtenvereniging Vrijbit werkt samen met het NOV in de strijd tegen de verplichte UBO registratie bij de Kamer van Koophandel van niet belanghebbenden. Vrijbit steunt de petitie van harte en roept iedereen, die het vrijwilligerswerk in Nederland niet kapot gecontroleerd wil zien gaan, op tot het ondertekenen van de petitie.

Op 30 september 2022 stuurde de Vereniging van Nederlandse vrijwilligers organisaties (NOV (www.nov.nl) samen met 17 vrijwilligersorganisaties ook al een brandbrief aan de minister van Financiën en collega-bewindslieden om aandacht te vragen voor de problemen die verenigingen en stichtingen hebben met de toegang tot het betalingsverkeer en de enorme regeldruk die daaruit voortkomt. Dit ten gevolge van het feit dat de overheid, op initiatief van de in Parijs gevestigde Financial Action Task Force, deze maatschappelijke organisaties ( ten onrechte) aanmerkt alsof zij per definitie allemaal een hoog risico vormen voor eventuele witwaspraktijken en terrorisme financiering. ‘Banken maken het hen daarom heel lastig’.

Men vroeg de regering om maatschappelijke organisaties per direct aan te wijzen als laag risico vormend, als kleine actie om de regeldruk te verminderen.

‘Veel organisaties ervaren dat zij hun werk nu niet of niet goed kunnen doen, vanwege de problemen met toegang tot het betalingsverkeer en de regeldruk. Daarmee kunnen zij niet goed werken aan allerlei nationale en internationale maatschappelijke vraagstukken. Door goede doelen, fondsen, kerkelijke instellingen en vrijwilligersorganisaties een laag risicoprofiel toe te kennen voor alle wetgeving rond witwassen en terrorismefinanciering, kunnen banken en payment service providers hun procedures en de toegang tot het reguliere betalingsverkeer voor deze organisaties versoepelen, vereenvoudigen en vooral versnellen’.

Lees hier de brief (hij is wat complex, sorry!)

Rop Gonggrijp geeft zijn visie op de oprukkende controlemaatschappij en de bewaarplicht.

In dit interview met het Humanistisch Verbond spreekt de xs4all oprichter zijn twijfels uit over het nut van grootschalige opslag van communicatiegegevens, en wijst op eventuele 'bijverschijnselen' in de toekomst.

Vanuit Burgerrechtenvereniging Vrijbit wordt van meet af aan actie gevoerd tegen de op 27 maart 2022 van kracht geworden verplichte UBO registratie van pseudo/fake belanghebbenden.

Reden

De UBO wet is op 27 maart 2022 van kracht geworden en heeft onacceptabele gevolgen voor alle niet-belanghebbende bestuursleden van alle stichtingen en verenigingen met rechtsbevoegdheid. Ook als zij absoluut geen enkel financieel belang hebben moeten zij zich volgens de Nederlandse wetgever registreren in dit Ultimate Beneficial Owners register als zouden zij wèl belanghebbend zijn. Omdat de overheid op deze manier van burgers, die geen enkel financieel belang hebben bij hun deelname aan een organisatie, eist dat zij in feite zich met onjuiste/fake gegevens moeten laten registreren in een systeem wat gebaseerd is op preventieve verdenking.  Waardoor hun naam, BSN (evt. Taks Identification Number) geboortedatum, geboorteland, geboorteplaats, nationaliteit, woonadres en gegevens van het identiteitsbewijs direct gelabeld worden als ‘gekoppeld aan een register ter voorkoming en opsporing criminele activiteiten zoals fraude, witwassen en terrorismefinanciering.

Een register dat van oorsprong ook nog eens door iedereen zonder opgave van reden als openbare informatie kon worden opgevraagd. Waarvan betrokkenen niet verwittigd werden en dus geen idee konden hebben van wie er hun gegevens opvroeg, waar deze aan gekoppeld werden, voor welke analyses ingezet of voor welke andere doeleinden ze gebruikt werden. Deze verstrekking is op last van het EU Hof van Justitie inmiddels iets ingeperkt, maar blijft gehandhaafd voor Wwft-toezichthouders, De Nederlandsche Bank, Autoriteit Financiële Markten, Bureau Financieel Toezicht, Bureau Toezicht Wwft, Kansspelautoriteit, Dekens van de Orde van Advocaten, Financiële Inlichtingen Eenheid (FIU), Belastingdienst, Opsporingsinstanties, Douane, Dienst Justis, Bureau Bibob, Nationale Politie, Openbaar Ministerie, Algemene inlichtingen- en veiligheidsdienst, Militaire inlichtingen- en veiligheidsdienst, Koninklijke Marechaussee, Fiscale inlichtingen- en opsporingsdienst, Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (ISZW-DO), Inlichtingen- en opsporingsdienst van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA-IOD), Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT/IOD), de Rijksrecherche, Bureau Economische Handhaving en particulieren als deze aannemelijk maken dat zij bijvoorbeeld wetenschappelijk onderzoek naar fraude doen.

Verzet

Burgerrechtenvereniging Vrijbit is van meet af aan tegen deze UBO plicht voor niet belanghebbenden in verzet gekomen. In eerste instantie door rechtstreeks te protesteren bij de minister en de beheerder van het UBO systeem de Kamer van Koophandel (KvK).

Toen dat geen enkele ruimte bleek te bieden om de wet op dit punt te wijzigen, of zelfs maar een ontheffingsregeling te treffen, diende Vrijbit op 17-01-2022, een handhavingsverzoek in bij de Autoriteit Persoonsgegevens(AP). Omdat deze toezichthouder immers de taak en middelen heeft om een eind te maken aan de onjuiste opslag en verwerking van de UBO gegevens van mensen die niet belanghebbend zijn als er sprake is van strijdigheid met het EVRM, Handvest van de EU en Algemene Verordening Gegevensverwerking(AVG).

Net als in tal van eerdere handhavingsverzoeken van Vrijbit (e.a.) bleek deze toezichthouder weer te excelleren in het vertragen van besluitvorming over een handhavingsverzoek. Met als resultaat dat pas na het indienen van een schadeclaim wegens overschrijden van een redelijke termijn de AP zich gedwongen zag om op 16-04-2024 Vrijbit eindelijk een definitief besluit(pdf) te nemen. Inhoudende dat AP niet handhavend wenste te gaan optreden. Het handhavingsverzoek werd niet-ontvankelijk verklaard  ‘omdat de registratieplicht nou eenmaal bij wet is vastgelegd’.

Daarna kon Vrijbit toen eindelijk de weigering van de AP handhavend op te treden aan de rechter voorleggen en diende daartoe op 15-05-2024 een beroepsschrift (pdf) in bij de rechtbank Midden-Nederland.  Ze tekende beroep aan tegen meerdere onderdelen van het AP besluit op grond van het feit dat het besluit is gebaseerd op:

• Ten dele onjuiste en deels gemankeerde informatie,
• Op ongefundeerde conclusies,
• Er geen toetsing aan fundamentele mensenrechten heeft plaatsgevonden,
• De motivatie geënt is op algemene doelstelling van de EU Richtlijn die niet ter zake doen in geval van niet-belanghebbenden,
• Niet onderbouwde redenering aangaande de opgeworpen onevenredigheid,
• Ongefundeerde aannames t.a.v. administratieve lasten en de gevolgen daarvan,
• Onjuiste definiëring van de organisaties waar de klacht en het handhavingsverzoek op zien,
• Een onacceptabel ondermaats verslag van de tweede hoorzitting juni 2023.

Waarmee de heroverweging van het eerdere gelijkluidende besluit, waar Vrijbit bezwaar tegen had gemaakt, niet voldoen aan de eisen van een zorgvuldige afweging die de Algemene Wet bestuursrecht daar als voorwaarde aan stelt.

Het wachten is nu op een zittingsdatum om de zaak inhoudelijk te behandelen.

Achtergrond informatie

De registratieplicht vloeit voort uit de implementatie van de 4^e EU Witwas- en Terrorismefinancieringsrichtlijn en de wijze waarop Nederland dit heeft vormgegeven. Het register is ondergebracht bij de KvK- waar alle bestuursleden van de betreffende organisaties al bekend zijn en normaal als bestuurslid geregistreerd staan in het Handelsregister zonder dat daar een preventieve verdenking van fraude aan gelabeld is.  En waar in geval van een geréde verdenking opsporingsdiensten, mocht dat nodig zijn, dus eenvoudig de identiteit van bestuursleden al kunnen achterhalen.  

Zowel de registratie van het UBO register als de verstrekkingen van informatie daaruit is ondergebracht bij de KvK. De organisaties zijn zelf verantwoordelijk voor het aanleveren en actueel houden van alle opgeëiste persoonsgegevens. Nalaten hiervan wordt gesanctioneerd door de Belastingdienst en is strafrechtelijk bepaald als een economisch delict, waarvoor forse boetes, dan wel vervangende gevangenisstraf kan worden opgelegd evenals een vermelding in het persoonlijke justitiële strafregister van de betrokkenen (met alle consequenties van dien).  

Vrijbit acht de UBO registratieplicht voor niet-belanghebbenden onacceptabel. Zowel vanwege het principe dat dit strijdig is met de fundamentele rechten op bescherming van iemands privéleven. Omdat onjuiste/fake persoonsgegevens opeisen een uitwas van onbehoorlijk bestuur vormt en het zoveelste bewijs dat de overheid onschuldige burgers criminaliseert. Ook uit veiligheidsoverwegingen, omdat de gegevens- ook al zijn ze niet correct- bij ( en via) zo’n 14 verschillende overheidsinstanties kunnen gaan ‘zwerven’ en in handen kunnen komen van personen of organisaties met crimineel oogmerk.

We baseren ons bij onze eis tot afschaffing van deze plicht op het feit dat het strijdig is met EVRM, Handvest van de EU en de AVG. En tevens, voor zover de Nederlandse regering zich baseert op de vermeende EU-verplichting burgers op deze manier te registreren, op de ons inziens onjuistheid van deze aanname en strijdigheid met het evenredigheidsbeginsel.

Zie voor nadere uitleg het Vrijbit webartikel 29-03-2024 https://vrijbit.nl/onze-dossiers/dossier-registratie/item/1155-ubo-registratieplicht-niet-belanghebbenden-nog-steeds-niet-van-de-baan

Bizarre ontwikkeling

Inmiddels is er een 6^e EU wetgeving inzake witwas en terrorismefinanciering gelanceerd.  Daarmee komt er een eind aan de registratieplicht voor niet-belanghebbenden. Goed nieuws lijkt dat op het eerste gezicht omdat dat de protesten tegen het registreren van pseudo/fake belanghebbenden kennelijk toch geland zijn in de hogere wetgevingsregionen. MAAR schijn bedriegt, want zoals het er nu naar uitziet, verandert er enkel iets aan de aanduiding ’belanghebbend’. Vanaf 2025 zou de regeling namelijk gewoon hetzelfde blijven behalve dan dat de bestuursleden niet langer als ‘belanghebbend’ naar voortaan als gezaghebbend moeten worden geregistreerd. Ook komt de plicht voor het aanleveren van een extra kopie ID-bewijs dan te vervallen, wat ook geen wezenlijke verbetering vormt omdat de KvK in het Handelsregister daar toch al over beschikt en op grond van de nieuw in te voeren Wet gegevensuitwisseling samenwerkingsverbanden (Wgs) ook voor andere doeleinden dan identificatie bij inschrijving in het Handelsregister kunnen worden opgevraagd.Zie...

Te vrezen valt dat door deze cosmetische taalkundige aanpassing de hele behandeling van het beroep op formele gronden nog kan worden getorpedeerd, zonder dat er in feite iets aan de bezwaren verandert.

Wie geïnteresseerd is in meer details over de kwestie, zoals toelichting op de geschetste traineerpraktijk van AP, ontwikkeling van het UBO als openbaar register naar een nagenoeg verstrekkingssysteem of inzage in de processtukken kan contact opnemen met het bestuur van Vrijbit via e-mail- Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of schriftelijk via Burgerrechtenvereniging Vrijbit Kruisweg 32, 3513CT Utrecht

Op 21 maart 2018 vindt het referendum plaats over de nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv), zoals de sleepnetwet officieel heet. Met deze wet mogen Nederlandse inlichtingendiensten massaal online communicatie onderscheppen en afluisteren. De diensten krijgen ook gemakkelijker toegang tot digitaal opgeslagen gegevens, mogen deze onbeperkt koppelen met andere gegevens en ze vervolgens geautomatiseerd analyseren. Daarnaast introduceert de wet eveneens een geheime DNA databank.

Jarenlang leek het tegen dovemansoren gezegd als Burgerrechtenvereniging Vrijbit waarschuwde dat de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) geen bescherming biedt tegen het gebruik van gegevens door politie en justitie en veiligheids-en inlichtingendiensten.  In alle publicaties en rechtszaken werd door Vrijbit  telkens weer naar voren gebracht dat men zich ervan bewust dient te zijn dat nagenoeg alle gegevens die bedrijven of instellingen over een persoon vastleggen ter beschikking staan voor justitieel gebruik en voor het werk van veiligheids-en inlichtingendiensten, zodra de overheid iemand als verdachte aanmerkt.

Bevoegdheden van politie-justitie & veiligheids- en inlichtingendiensten

Grondslag hiervoor vormen de ‘Wet Bevoegdheid Vorderen Gegevens’ van juli 2005, de ‘Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2002’, en bilaterale afspraken over samenwerking met inlichtingendiensten van andere landen:

• De eerste wet bepaald dat voor het opsporen van strafbare feiten, bij vordering daartoe, iedere instelling of bedrijf verplicht is om alle gegevens aan te leveren die betrekking hebben op een als verdachte aangemerkt persoon en ook medewerking kan worden gevorderd aan het ontsleutelen van gegevens. Met als enige uitzondering de data betreffende godsdienst of levensovertuiging, ras, politieke gezindheid, gezondheid, seksuele leven of lidmaatschap van een vakvereniging.
• De tweede wet bepaald dat de AIVD en MIVD, nagenoeg ongelimiteerd, bevoegd zijn om persoonsgegevens van individuen en organisaties te verzamelen waarvan men het vermoeden heeft dat ze ‘een gevaar vormen voor het voortbestaan van de democratische rechtsorde, dan wel voor de veiligheid of voor andere gewichtige belangen van de staat’. Deze diensten hebben zowel toegang  tot gegevens waar overheidsdiensten over beschikken als tot dataopslag in de particuliere sector.
• Via (bilaterale en multilaterale) verdragen en internationale afspraken (MoU’s) is geregeld hoe het delen en uitwisselen van gegevens is geregeld met politie- justitie- en inlichtingen diensten van  ‘bevriende mogendheden’.  
• Op grond van de Patriot Act uit 2001, kreeg de FBI bovendien van de Amerikaanse overheid de bevoegdheid om wereldwijd, zonder tussenkomst van een rechter, alle persoonsgegevens op te eisen waarover een bedrijf of instelling beschikt, zodra dat bedrijf een vestiging of zelfs maar alleen een postbus in de VS heeft. Deze wetgeving die in het kader van ‘terrorisme bestrijding’ werd ingevoerd, overruled sindsdien in Europa alle nationale en Europese wetgeving.

De transparante mens -  kwetsbare samenleving

Pas recent beginnen mensen zich bewust te worden van de immense hoeveelheid gegevens die over hen worden opgeslagen. Over waar iedereen zich bevind en heeft bevonden, over iemands inkomsten en uitgaven, de leefsituatie, welke contacten men onderhoudt, en hoe frequent deze worden onderhouden, in welke informatie men is geïnteresseerd, enz.  En vooral ook van het feit dat dit niet allemaal losstaande gegevens betreft, maar dat ze verknoopt kunnen worden en grondstof kunnen vormen om er een uiterst nauwkeurig gedragspatroon, tot zelfs voorspellingen over iemands toekomstig gedrag, aan te kunnen ontlenen.

Ook het besef over de risico’s begint voorzichtig door te dringen: Over welke gevolgen het kan hebben als data verkeerd worden geregistreerd en foute data niet verwijderd of gewijzigd kunnen worden. Over hoe iedereen de regie over zijn eigen leven kwijtraakt wanneer men geen mogelijkheid meer heeft om zicht te houden op welke gegevens er worden vastgelegd, wie daarover beschikt en waar de data voor gebruikt worden. Over hoe rechteloos de burger raakt wanneer niemand verantwoordelijk kan worden gesteld voor het onjuist opslaan, verwerken, doorgeven of koppelen van gegevens. Hoe machteloos men staat als uit dataopslag verkeerde conclusies worden getrokken, bijvoorbeeld omdat ze uit hun verband worden gerukt of in een andere tijd worden geïnterpreteerd. Welke verstrekkende gevolgen het kan hebben als data in verkeerde handen vallen. Zoals identiteitsfraude- en diefstal of chantage als het criminelen betreft. Of onterechte verdenking door verzekeringsdiensten, (sociale) recherche, jeugdzorg e.d. Hoe kwetsbaar het zowel individuele mensen als de samenleving in zijn geheel maakt wanneer via computersystemen essentiële facetten van de infrastructuur van de samenleving kunnen worden aangetast.

Een totalitair surveillancesysteem waarbij de overheid zich alle data kan toe-eigenen

Aangezien het internet nog geen 25 jaar oud is en de technische mogelijkheden voor data opslag en analyse zich in duizelingwekkende vaart ontwikkelen, is het niet zo vreemd dat veel mensen er nog geen notie van hebben dat alle klantgegevens die winkels, bouwmarkten, videotheken, bibliotheken, transportondernemingen, kaartverkoopbedrijven, hotels, vakantieparken, telecommunicatiebedrijven, enz. verzamelen tot in lengte van dagen bewaard blijven en met elkaar in verband kunnen worden gebracht. Laat staan dat men de reikwijdte overziet van een ‘totalitair surveillancesysteem ‘ waarbij de overheid zich alle data kan toe eigenen. En de impact van deze data gulzigheid die zoveel informatiemacht geeft dat een overheid iedere burger a priori als verdachte kan gaan aanmerken omdat er altijd wel iets uit de gegevensbrij te destilleren valt wat als verdacht kan worden beschouwd.

Checks and Balances

Een rechtsstaat is in theorie een staat waarvan de macht gereguleerd en beperkt wordt door het recht. Wetgeving verplicht burgers enerzijds om zich aan bepaalde regels te houden maar dient er ook toe om hen te beschermen tegen machtsmisbruik en willekeur van de overheid. Dat functioneert alleen als er voldoende ‘checks and balances’ ingebouwd worden, waarmee de totstandkoming van wetgeving democratisch geborgd wordt en de ten uitvoerlegging gebonden is aan controleerbare voorwaarden. Daartoe is het noodzakelijk dat er tussen de wetgever en de uitvoerende macht een rechterlijke macht staat die onafhankelijk kan toetsen of wetgeving correct tot stand is gekomen, of de Staat zich aan haar eigen voorschriften houdt, uitvoerenden zich niet schuldig maken aan machtsmisbruik of willekeur, en of bij conflicten tussen de burger en de overheid de belangen van de burger niet onnodig of buiten proportioneel worden geschaad.

NL is internationaal koploper in het tappen van telefoongesprekken zonder zich aan de wet te houden

In de praktijk blijkt er van bovenstaande mooie intenties vaak weinig terecht te komen. Zo is Nederland bijvoorbeeld al jaren koploper in het tappen van telefoongesprekken zonder dat de opsporingsdiensten zich houden aan de toepasselijke wet- en regelgeving met betrekking tot het Centraal Informatiepunt Onderzoek Telecommunicatie (CIOT), en de daarin opgenomen waarborgen tegen misbruik van de gegevensbestanden.  Ook het recht van de burger op een effectieve rechtsgang wordt steeds vaker belemmerd door mistige ontoegankelijke juridische procedures, inperkingen van mogelijkheden om in beroep te gaan, verhoging van griffiegelden, het verbod voor rechters om aan de Grondwet te mogen toetsen, enz. Maar ook omdat wetgeving niet toegesneden is op de huidige digitale informatiesamenleving, waardoor het vaak al onmogelijk is om vast te stellen wie er verantwoordelijk is voor de verwerking van persoonsgegevens zodra deze in het datacircuit terecht zijn gekomen.

Het (naïeve) geloof dat computerdata exacte en dus betrouwbare informatie geven versterkt ook de trend dat de overheid zich steeds minder gelegen laat liggen aan belangrijke rechtsprincipes. Zoals het principe dat iedereen verondersteld wordt onschuldig te zijn, tenzij er wettelijk en overtuigend bewijs voor het tegendeel is, en dat mensen het recht hebben om niet aan hun eigen veroordeling te hoeven meewerken. Administratieve verdenkingen leiden steeds makkelijker zonder rechterlijke tussenkomst tot ten uitvoerlegging van strafoplegging of sanctiemaatregelen.

En daar komt dan nog bij dat het voor de burger moeilijk is om op te treden tegen onrechtmatig optreden van de overheid, als deze diensten de controle op hun functioneren zelf in handen hebben (politie-justitie) of alle informatie over hun handelen als geheim kunnen afschermen zoals de AIVD en MIVD.  

Totalitair regiem in opbouw

Waarmee maar duidelijk gemaakt wil worden dat het machtsevenwicht tussen wat de Staat van de burgers eist en verwacht en wat burgers van hun overheid mogen verwachten, met de komst de digitalisering van de samenleving dramatisch is doorgeslagen naar een oppermachtige overheid. Met mogelijkheden om het gedrag van alle burgers zodanig te kunnen controleren en monitoren dat iedere machthebber van alle totalitaire regiems die de mensheid tot nu toe heeft gekend daar niet eens van had durven dromen.

Snowden luidt de grote klok

En toen kwam op 6 juni 2013 ene Edward Snowden naar buiten met zijn onthullingen over PRISM. De afluister- en zoekprogramma’s van de National Securicy Agency (NSA) uit de VS. Met al snel daarna ook informatie over het aftappen van internetverkeer uit de telecommunicatiekabels door de Britse GCHQ. Met informatie over vergelijkbare spionage praktijken van andere landen en over de onderlinge samenwerking tussen de internationale inlichtingendiensten.

Kortom over de manier waarop de Amerikanen als spin in het web van de totale persoongerelateerde bewaking van het wereldwijd gebruik van telecommunicatie alles in het werk stellen om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen van de digitale sporen die mensen achterlaten op het internet. Om dit als grondstof te gebruiken voor zoekprogramma’s die uit deze gigantische informatiebrij navlooien op aanwijzingen die als mogelijke bedreiging voor de huidige machthebbers kan worden geduid.

Het belang van de onthullingen is niet zozeer dát dit allemaal gebeurd, maar dat er nu hard bewijs geleverd is voor deze praktijken. En vooral ook dat het blootlegt op welke manier communicatiedata worden onderschept.

Dat de overheden in het zogenaamde vrije Westen, zoveel grip willen hebben op hun eigen bevolking dat ze tot in detail wensen mee te kijken- en luisteren met alle telecommunicatie kwam niet als verrassing voor hen die bekend waren met het bestaan van het Echelon programma uit de jaren negentig. Dat programma wat eveneens beoogde alle telecommunicatie te onderscheppen maar zich toentertijd beperkte tot informatie die via satellieten werd verzonden. Dat programma waar een belanghebbend rapport over verscheen op 5 september 2001 wat een week later al in de prullenbak lag omdat na 9/11 iedere vorm van scepsis over controlemaatregelen van de overheid onbespreekbaar was, en min of meer als zelfstandige vorm van heulen met het terrorisme werd beschouwd.

De aanslagen in New York hebben zo jarenlang gefungeerd als stroomversnelling om zonder veel weerstand allerlei plannen die er lagen voor strengere controle op het doen en laten van de bevolking door te voeren. De Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools Required to Intercept and Obstruct Terrorism Act (USA Patriot Act) uit  2001 en pal na de aanslagen de goedkeuring van het Nederlandse parlement aan de herinvoering van het persoonsbewijs en identificatieplicht, waren slecht voorproefjes van wat er te gebeuren stond.

Met de groei van de datastromen en komst van de glasvezelkabels voor de doorgifte van data, ontwikkelde de Amerikaanse inlichtingendiensten en die van hun bondgenoten nieuwe methoden om zoveel mogelijk data te kunnen verzamelen. En werd de door het einde van de koude oorlog overbodig geworden capaciteit van de defensie industrie omgetoverd in een bloeiende defensie -surveillance industrie die programma’s en apparaten ging ontwikkelen en exploiteren om de eigen bevolking in de gaten en onder de duim te houden.

Om optimaal gebruik te kunnen maken van de excessief toenemende elektronische datauitwisseling verschafte overheden zichzelf steeds verdergaande bevoegdheden om

toegang te krijgen tot deze data. En door deze bevoegdheden onder te brengen bij de inlichtingen-veiligheids- en anti-terrorismediensten bleef voor de burgers verborgen wat er precies werd verzameld, over wie, waarom en wat er met die data gebeurd. De NSA probeerde zich allereerst toegang te verschaffen via de servers waar de gegevens worden opgeslagen. Waarbij bedrijven die hieraan mee dienden te werken geheimhouding werd opgelegd. Zoals bij de mailservicedienst Lavabit van dhr. Ladar Levison, die weigerde om de FBI de SSLcode ter beschikking te stellen waarmee zijn klanten via versleuteling privé mails met elkaar konden uitwisselen die enkel te openen was voor de verzender en ontvanger die men daar onderling de toegangscode voor gaf. Een voorbeeld wat bekend is geworden vanwege de eigenaar die zijn bedrijf stopzette toen hij de druk van de FBI niet langer kon weerstaan, en nu voldoende geld via crowdfunding heeft opgehaald om een rechtszaak tegen de overheid te voeren dankzij het feit dat de inmiddels wereldberoemde meneer Snowden een van zijn klanten was.

Als tweede manier werd ook telecommunicatieverkeer rechtstreeks uit het glasvezelnetwerk afgetapt - liefst lekker handig op de plekken waar de intercontinentale glasvezelkabels aan land komen en in samenwerking met de inlichtingendiensten ter plekke. Dit systeem Xkeyscore kan niet alleen net als PRISM metagegevens opvissen om op te slaan en later te analyseren, maar kan ook e-mails analyseren en ál iemands internetverkeer vastleggen.

Ook een manier was om bedrijven te verplichtten om dagelijks hun bedrijfsgegevens aan te leveren, zoals daags voor Snowden van zich liet spreken, bekend werd dat het telefoon en internetbedrijf Verizon dagelijks verplicht werd om aan de NSA de telefoongegevens aan te leveren.

Later bleek dat de NSA ook directe toegang heeft tot de computers van de grote Amerikaanse bedrijven als Microsoft ( inclusief Skype),Yahoo, Google ( inclusief YOU Tube), Facebook, Apple, Pal Talk en internetaanbieder AOL. Computersystemen waar vanuit al het telecommunicatieverkeer tussen het bedrijf en zijn klanten en van klanten onderling kan worden bespioneerd. En via deze computers ook toegang bleek te zijn gelegd naar de interne netwerkverbindingen waarmee binnen de bedrijven interne bedrijfsgegevens worden uitgewisseld.

Snowden onthulde eveneens het bestaan van het Bullrun-programma. Een programma wat inhoudt dat de NSA technische installatie- en telecommunicatie bedrijven expres zwaktes en achterdeurtjes laat inbouwen in versleutelingsproducten. En waarbij beveiligingsstandaarden, die de grondslag vormen voor het verstrekken van veiligheidscertificeringen, gecorrumpeerd worden.

Impact voor Nederland

Wat de NSA allemaal verzameld en hoe vaak is niet bekend omdat de dienst bedrijven verplicht om mee te werken op grond van geheime wetten. Maar men dient er rekening mee te houden dat in principe alles wat aan elektronische datauitwisseling plaats vindt voor de NSA toegankelijk is.

Hoe men de gegevens gebruikt is officieel ook niet bekend. Al is wel duidelijk dat de NSA, die volgens Amerikaanse maatstaven enkel van buitenlanders in het geheim persoonsgegevens mag verzamelen, wel degelijk ook de eigen bevolking in de VS bespioneert.

Dat Nederland gebruik maakt van de gegevens die volgens Nederlandse en EU wetgeving illegaal via PRISM zijn verzameld, werd afgelopen zomer door minister Plasterk ontkent. Inmiddels heeft hij in de Tweede Kamer die bewering afgezwakt met de uitleg dat hij daar geen informatie over mag verstrekken. Met als toevoeging dat Nederland op grond van internationale afspraken in principe natuurlijk wel gerechtigd is om gebruik te maken van gegevens die in Amerika zijn verzameld en dat het een ‘goede gewoonte’ is om andere naties niet te bevragen over de manier waarop die aan de gegevens zijn gekomen. Een gewoonte die nog vers in het geheugen ligt door de omgekeerde praktijk waarbij de VS ook geen verantwoording meende te hoeven afleggen over door marteling verkregen informatie zolang die info uit het buitenland kwam.

Omdat Nederland zulke innige samenwerking onderhoudt met de VS dat het lid is van categorie de ‘Nine Eyes’ van het PRISM-spionagenetwerk, hoeven we ons geen illusies te maken over de manier waarop informatie zodanig over en weer wordt uitgewisseld.

Omdat de minister weigert daarover informatie te verstrekken aan het parlement en men geen fiducie heeft in het onderzoek wat de toezichthouder instelt naar het functioneren van de AIVD, heeft een groep, bestaande uit enige organisaties en particulieren, de minister voor het gerecht gedaagd om te bewerkstelligen dat de Staat gedwongen wordt om te stoppen met het gebruik en witwassen van illegale dataopslag.

Het EU Parlement is ondertussen ook druk doende om te onderzoeken hoe de massale dataspionage vanuit de VS in de EU kan worden tegengegaan. De regeringsleiders willen ook tegenmaatregelen nemen nu ze zijn gaan beseffen dat ook hun privé telefoongesprekken en alles wat ze via internet communiceren door de NSA kan worden gescreend en dat de NSA praktijken ook behelzen dat door bedrijfsspionage de handelsbelangen van de EU benadeeld worden. Maar erg hard lopen ze niet aangezien ze tegelijkertijd wel verantwoordelijk zijn voor gelijksoortige praktijken van hun eigen inlichtingendiensten.

De hamvraag blijft echter of de overheid en bedrijven bereid zijn om architecturen van datasystemen zo te ontwerpen dat dit soort massale sleepnet spionage niet meer kán gebeuren. En ervoor kiezen om gebruik te gaan maken van systemen waarin informatie moet worden versleuteld en waar bij data-uitwisseling alleen de verzender en ontvanger over de sleutels beschikken om gegevens te kunnen ontcijferen. Waarbij derden, dus ook de cloudbeheerders, geen toegang hebben tot de data. En justitie, alleen bij een concrete verdenking, de sleutels moeten kunnen opvragen bij de eindgebruikers.

Zie elders op deze website voor bronvermelding het chronoverslag over het PRISMschandaal en de verklaring van afkortingen en begrippen.

Vanuit Burgerrechtenvereniging Vrijbit wordt van meet af aan actie gevoerd tegen de op 27 maart 2022 van kracht geworden wettelijke verplichting voor niet-belanghebbenden om hun persoonsgegevens als zouden zij wel belanghebbend zijn te laten registreren in het Ultimate Beneficial Owners (UBO)register.

We achten deze plicht onacceptabel. Zowel vanwege het principe dat dit strijdig is met de fundamentele rechten op bescherming van iemands privéleven. Omdat onjuiste/fake persoonsgegevens opeisen een uitwas van onbehoorlijk bestuur vormt en het zoveelste bewijs dat de overheid onschuldige burgers criminaliseert. En uit veiligheidsoverwegingen, omdat de gegevens- ook al zijn ze niet correct- bij zo’n 14 verschillende overheidsinstanties kunnen gaan ‘zwerven’ en in handen kunnen komen van personen of organisaties met crimineel oogmerk.

We baseren ons bij onze eis tot afschaffing van deze plicht op het feit dat het strijdig is met EVRM, Handvest van de EU en de AVG. En tevens, voor zover de Nederlandse regering zich baseert op de vermeende EU-verplichting burgers op deze manier te registreren dit ons inziens onjuist is en in elk geval in strijd met het evenredigheidsbeginsel.

Hoewel er inmiddels een wetswijzigingsvoorstel in de maak is in Den Haag, om de data uit het register niet meer zomaar ter beschikking te stellen aan iederéén die ze opvraagt, biedt dat geen soelaas aan het probleem dat feitelijk niet-belanghebbende bestuursleden van vrijwilligersorganisaties (zoals de onze) zich formeel schuldig maken aan een economisch delict als zij zich niet als belanghebbend laten registreren.

Reden voor Vrijbit om opnieuw de minister en de Tweede Kamer aan te schrijven en de juridische procedure tegen de Autoriteit persoonsgegevens hierover door te zetten.