donderdag, 20 mei 2010 22:09

In memoriam Aaron Boudewijn

Op 24 april 2010 is Aaron Boudewijn overleden.

Aaron_BoudewijnOp 21 september 2009, de dag dat de nieuwe Paspoortwet van kracht werd, weigerde hij bij het aanvragen van een nieuw paspoort om zijn vingerafdrukken af te staan aan de overheid. Dit omdat hij van mening was dat de opslag van biometrische gegevens ten behoeve van een (de)centrale database, in het bijzonder de vingerafdrukken en gezichtsscan, zowel een onacceptabele inbreuk vormde op zijn persoonlijke levenssfeer als hem actief in gevaar zou brengen in verband met mogelijke identiteitsdiefstal waarbij onherstelbare schade kan ontstaan of het risico om onterecht als verdachte gekwalificeerd te worden.

De burgemeester, die verantwoordelijk is voor de uitgifte van paspoorten-ID/kaarten, besloot daarop om de aanvraag niet in behandeling te nemen wegens onvolledigheid. Aaron maakt hier bezwaar tegen omdat op deze wijze in feite de beslissing werd genomen om hem geen paspoort te verlenen. Hij maakte principieel bezwaar omdat hij naar zijn zeggen ´wel kon leven met de opname van vingerafdrukken in het identiteitsdocument zelf´, maar niet met de registratie van zijn biometrische kenmerken in een digitaal overheidsregister. Met die eis was de overheid, na alle recente maatregelen ter inperking van de persoonlijke vrijheid, voor hem nu echt een stap te ver gegaan.

Hij beschouwde de Paspoortwet als onrechtmatig. Omdat men zich in Nederland in zo'n geval niet kan beroepen op de Grondwet, beriep hij zich daarbij rechtstreeks op de hogere wetgeving zoals vastgelegd in het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM).

Hij tekende formeel bezwaar aan tegen iedere opname van zijn biometrische kenmerken voor registratie in een overheidsdatabank (in casu vingerafdrukken en gezichtsscan). Dit omdat hij haarfijn onderkende dat door de opname van vingerafdrukken in een overheidsregister ook de functie van de daarin reeds opgeslagen gezichtsscan drastisch zou veranderen en dit eveneens geldt voor andere lichaamskenmerken. De burgemeester bleef echter bij zijn beslissing en stelde dat hij niet aan hogere wetgeving kon toetsen omdat hij de Paspoortwet zonder meer zou moeten toepassen ‘zoals die luidt’. Tegen deze definitieve beschikking tekende Aaron op 15-02-2010 beroep aan bij de sectie bestuursrecht van de rechtbank te Utrecht.

Één persbericht voldeed om de media te laten oppikken dat de tweede rechtszaak tegen de Paspoortwet een feit was.

Prompt werd hij beroemd en overstelpt door media en particulieren met vragen over de toepassing van de Paspoortwet en de juridische mogelijkheden om er tegen te procederen. Drie dagen na het uitbreken van de mediagekte begon hij daarom een blog zodat geïnteresseerden via internet uit de eerste hand konden lezen wat er volgens hem allemaal niet deugt aan de Paspoortwet, wat de gevolgen zijn als mensen vanwege hun bezwaren tegen de vingerafdruk en gezichtsscan geen geldig ID-bewijs kunnen krijgen en welke wegen hij bewandelde om zonder opname van zijn biometrische gegevens in een overheidsdatabank toch een geldig identiteitsbewijs te bemachtigen.

Van een rechtszaak is het door zijn overlijden niet gekomen. Maar op miraculeuze wijze heeft hij toch kans gezien om de laatste dag van zijn leven de kwestie terug te brengen naar de plek waar die thuishoort, namelijk de Eerste Kamer der Staten Generaal waar de onzalig Paspoortwet op 9 juni 2009 werd goedgekeurd. Tijdens het Privacy Congres wat daar werd georganiseerd, door de Groen Links jongerenorganisatie Dwars in samenwerking met leden van de Eerste Kamer, betoogde hij voldoende vertrouwen te hebben in het rechtssysteem om er voor 100% op te vertrouwen dat hij uiteindelijk door de rechter in het gelijk zou worden gesteld.

Wel hield hij er rekening mee dat dit veel doorzettingsvermogen zou kosten omdat hij mogelijk zou moeten doorprocederen tot aan het hoogste gerechtshof, het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) te Straatsburg.

Helaas heeft onze strijdmakker het intrekken van de Paspoortwet niet meer mogen meemaken. Maar met dank aan alle voorwerk dat hij deed ,en met de hulp van iedereen die zijn zaak steunde, worden er eensgelijke beroepszaken opgestart.

Aaron staat voor altijd in ons geheugen gegrift als vrije denker en strijder voor rechtvaardigheid. Moge zijn onverbeterlijk optimisme, creatieve ideeën, humor en tomeloze werkinzet Vrijbit - en vele met ons- blijven inspireren.